Daniel Bryan: Dünya Şampiyonu olmak yetmez / Özel Röportaj

Kesinlikle harikaydı. Bu işi en iyilerden öğrenme şansına eriştim. Birçok kişi bu fırsatı yakalayamıyor. WWE’ye de gelmiş Kaval gibi bir ismi ele alalım, çok yetenekli, çok çalışkan. Shawn Michaels ve William Regal tarafından yetiştirilmiş olsaydı kim bilir nasıl olurdu.

Evet, özlüyorum tabii. En çok özlediğim şey de taraftarın samimiyeti. Özellikle Manhattan Center gibi küçük ama dopdolu arenalara girdiğiniz anda o elektriği hissedersiniz. Ama tabii ki iki tarafın da artıları ve eksileri var. WWE’deki gibi 10 bin kişiyle dolu bir arenada hissettikleriniz çok farklı. Ama kesinlikle özlediğimi söyleyebilirim.

Bence NXT genel olarak güreşe saygısızlıktı. Örneğin Undertaker WWE’ye geldiğinde ip merdivenlerden tırmanmak, varilleri oradan oraya taşımak, soda içme yarışmaları yapmak zorunda kalmadı. Ben uzun süre bir güreşçi olmak için çalıştım, bırakın güreşeyim. Böyle aptalca yarışmaların içine sokarsanız ben de oldukça aptal gözükürüm, ve halihazırda televizyonda böyle gözükmüş birinden bir star yaratmak hiç kolay değil.

İnsanların NXT hakkında bilmediği şey şu, bize hiçbir zaman nasıl konuşmamız gerektiği söylenmedi, ve soruları da bilmiyorduk. Oradaki gerçek bir cevaptı. Şovdan elenmiştim, ve röportajı yapan kişi bana “Bağımsız federasyonlardayken küçük denizdeki büyük balıktın, ama şimdi WWE’nin büyük denizinde boğuldun” dedi. Benim de buna cevabım “Benim için yarattığınız karakter başarısız oldu, çünkü o karakteri başarısız olması için yarattınız. Ama ben, bir insan olarak bu karakterden daha fazlasıyım, ondan daha iyiyim” oldu. Şu anda da istediğimi yapıyorum, bu da seyircininin hayal gücünü yakalamak.

Doğal olduğunu düşündüğüm şeyi yaptım. Belli sınırların içinde güreşmeye alışık değildim. WWE bir aile şovu olmaya çok dikkat etmek zorunda, ben de buna alışık değildim. Bağımsız bir güreşçiydim, tüm dünyada güreşmiştim ve bazı şeyleri sadece doğru hissettirdiği için yaparım. Ancak o anda bana doğru gelen şey şirket için yanlıştı.

O dönem WWE kariyerimin en büyük başarısıydı MitB’i kazanmak. Büyük maçlarda olmak için çok fazla şans bulamamıştım. Bu onlardan biriydi ve gerçekten harikaydı.

Dünya Şampiyonu olmak harika, ama şampiyon olduğunuzda sadece şampiyon olmak istemezsiniz, “o adam” olmak istersiniz. Size inanmalarını istersiniz. Dünya Şampiyonu olsam da o adam değildim. John Cena mesela, şampiyon olmasa da öyle biri, ve nihai amacınız budur. Şampiyonluk büyük bir başarı olsa da benim istediğim o adam olmak.

Kesinlikle çok eğlenceli. Karakterimin televizyonda görülmemiş bir tarafını gösterme şansına eriştim. Pro Wrestling Guerilla gibi bağımsız federasyonlarda böyle eğlenceli ve komik şeyler yapmıştım, bunu daha geniş bir kitleye sergilemek güzel. Ama artık yavaş yavaş ciddileşmek istiyorum, çıkıp sadece güreşebilmek istiyorum.

Bu bir eğlence şovu, ne olduğu belli. Olimpik güreş değil tabii. Ama yine de çocuklar bunu evde denememeli. Bir antrenmanlı profesyonel atletleriz ve yaptığımız şey oldukça tehlikeli, bu yüzden de çok fazla insan sakatlık yaşıyor. Ben çok büyük sakatlıklar geçirdim, John Cena’nın boynu kırıldı örneğin, bu yüzden çok dikkatli olmalıyız. Bu sadece eğlence olsa da oldukça tehlikeli.

Bu konuda oldukça sinirli olduğumu söyleyebilirim. Bu kararı anlamam mümkün değil. Masa tenisini, badminton’ı dışarıda bırakabilirsiniz, ama güreş koşuyla birlikte Olimpiyat’ın temeli. Bu herhangi bir ülkede herkesin yapabileceği bir spor, tenis gibi lüks sayılabilecek koşullara ihtiyacınız yok. Neden dışarıda bıraktıklarını anlayamıyorum.

MMA’i çok severim, kickboks ve grappling’le ilgilendim. Ama bir dövüş? Muhtemelen hayır derim. 31 yaşındayım, bir çok sakatlık geçirdim. Şimdikiler bu işi 15 yaşından beri yapıyorlar ve tek yaptıkları dövüşmek. Güreşi bıraktığımda belki birkaç submission grappling turnuvasına katılırım. Kafama çok fazla darbe yedim şimdiye kadar, daha fazlasına ihtiyacım yok.

İzgecan Günal: @zeggy