Euroleague panorama

Son periyot. İtalya deplasmanında, Cantu karşısında skor 55-55 berabere. Bilbao'dan gol haberi var, ev sahibi önde. (Bu espriyi yapmak için çok bekleyemezdim). Fenerbahçe Ülker'den ne beklersiniz bu anda? Neven Spahija ne yapmalı? Nasıl bir ilk beş sürmeli?

Kriz anlarını yönetmek göründüğü kadar değil. Amerikan filmlerindeki temiz yüzlü, takım elbiseli patronlar ya da Twitter'daki sarkastik Euroleague hastaları bunu çok kolay gösteriyor olabilir ama işin aslı öyle değil. Taktik tahtasında yazılanın sahaya yansımama olasılığı var, Fenerbahçe -belki de biraz şansla- bunu başardı. En zorlu anda kafasına koyduğunu rakip potada da hissettirdi. Murat Kosova'nın Javtokas'ın motosiklet kazası kadar sık hatırlattığı sözde dendiği gibi "Bilet almazsan, piyango çıkmaz".

İlk plân neydi? Kafayı gömün, rakip potaya gidin. Elinde bir adet formsuz Roko Ukic, bir adet de Amerikalı Ender Arslan varsa mantıklı. Ömer Onan'ın yokluğunda sorumlulukları tavan yapan Emir Preldzic de bunu isterse, her şey tamam demektir. Son periyot bu senaryo gündemdeydi, çeşitli sürpriz sanatçılarla harfiyen uygulandı. Sakatlıktan döndüğünden beri Spahija tarafından TBL ve Edirne dışında düşünülmeyen Engin Atsür, "Ölmedim" mesajı verdi, nefis beş sayılık pasajı Kanarya'ya hayat öpücüğü oldu. Geçen sene Cibona Zagreb'le erken veda etmesine rağmen skorer kimliğini gösteren Bogdanovic, en kritik anda, en kritik şutları sokarak "Küçük deniz, büyük balık" eleştirilerini uzay boşluğuna yolladı. İlk maçta Cantu uzunlarına karşı harika bir oyun oynayan Oğuz Savaş, 21 sayı, 6 ribaundla unutulmaz bir karakter koydu. Fleet Foxes'ın son albümünde yaptığı vokallerle çok yönlülüğünü gösteren Oğuz, 2005 Avrupa Ümitler Şampiyonası'ndan beri ilk kez bu kadar dominant bir oyun sergiledi belki de.

Kanarya hakkında söylenecek çok şey var yine de. Takımın artık neredeyse hiç top dolaştıramaması, yine neredeyse hiç kolay basket bulamaması, uzunlar ve kısalar arasındaki iletişimsizlik ilk anda akla gelenler. Fakat müthiş bir atmosferde, yoğun seyircisi baskısı altında Spahija'nın bulduğu çözüm tuttu. Basit basketbol dostlar, basit. Cantu ilk kez evinde yenildi, yine ilk kez 70'den fazla yiyerek. Bu alkışı hak ediyor, sorunları konuşmak için önümüzde 1 ay var. Tek dileğim, kimsenin birinci torba ilüzyonuna fazla kapılmaması.

Prestij müzik
Felipe Reyes'i çok severim, Avrupa basketbolunun Jeff Foster'ı olarak görürüm. Sergio Llull'u çok severim, Avrupa basketbolunun Çılgın Sedat'ı olarak görürüm. Fakat tüm bu gerekçeler, Sasha Vujacic'le olan itişmede yaptıklarını haklı çıkarmıyor. Vujacic'in biraz "Tutmayın küçük enişteyi" yanı var, bu kabul. Ama ufak bir itişmede Uçan Adam Sabri rolüne bürünen Reyes ve Llull tüm karizmalarını bir saniyede götürmeyi başardı. Bir dahaki maça onları sevmeyeceğiz, sonra yine alkışlayacağız. İspanyol basketbolunun gizemi, bir şekilde kendilerini sevdirmeyi başarıyorlar. Real Madrid de bir şekilde Anadolu Efes'i yenmeyi başarıyor, üst üste sekiz oldu.Fenerbahçe Ülker'i nasıl son 10 dakikadaki karakter galibiyete taşıdıysa, Anadolu Efes'i de Vujacic'in atılmasından sonraki bölüm mağlubiyete götürdü.

Galatasaray Medical Park'ın Barcelona mağlubiyeti için de söylenecek fazla bir şey yok. Formsuzluk hat safhada, Top 16'ya gitmenin rahatlığıyla birleşince Barcelona tatilden fazlası olamadı. Oktay Mahmuti mutlaka önlemler alacaktır ama Cimbom ilerleyen maçlarda skor tabelasında ezici sonuçlar görmek istemiyorsa skorerlerine "Silkinin" mesajı vermeli. Kaan Kural'ın işaret ettiği gibi Roma ile yollarını ayıran Vladimir Dasic, müthiş bir ekleme olabilir şu anda. Yazın Eurobasket'te yaptıkları hâlâ akıllarda.

Haftanın Beşi
Milos Teodosic: Bu haftanın CSKA'lısı o. Rahat oyunu 10 asistle süsledi. Ara sıra son saniye atmadığı zamanlarda da Teo'yu hatırlayalım.

Pietro Aradori: Sonunda süre buluyor, sonunda kendini gösteriyor. Dört-beş sene önce geleceği çok parlak olarak gösterilen İtalyan oyuncu, bir türlü o atılımı yapamamıştı. Montepaschi Siena'nın koltuğunu garantilemesi sonucu gelen fırsatı iyi değerlendirdi. Geçen haftaki müthiş Barcelona galibiyetinin altındaki imza ona aitti. Asseco Prokom maçında da bir benzerini sundu: 23 sayı, 7 ribaund, 3 top çalma.

Malik Hairston: Post-Gallinari döneminin komutanı "Tamam ya da devam?" maçında Partizan potasına 18 sayı bıraktı. Eli titremeden, yüksek yüzdeyle. Alkış.

Oğuz Savaş: Yeterince bahsettik, Oğuz olağanüstüydü bu hafta. Fear the Beard.

Pero Antic: Eski Makedon oyunculardan kim kaldı azizim. Vlado Ilievski'den hayâl kırıklığı yaşadığımız her hafta onun rakamlarına göz ucuyla bakıyoruz.