Euroleague - 2012 nasıl geçti?

Andrei Kirilenko, Milos Teodosic, Victor Khryapa, Nenad Krstic ve Ramunas Siskauskas gibi parçalara sahip olan CSKA Moskova, sezon başından Final Four’un son düdüğüne kadar Euroleague’le ilgisi bulunan herkes tarafından kusursuz bir takım olarak görülüyordu.

Dusko Vujosevic’le yaşanan hâyâl kırıklığı sonrası 40 milyon avroluk bu sansasyonel kadroyu 1999’da Zalgiris’in kupaya uzanmasını sağlayan Jonas Kazlauskas’a emanet eden Moskova ekibi, mutlak favori konumunda başladığı Final Four’da hiç hesaba katmadığı bir rakipten, kupayı kaybetmesine sebep olacak yenilgiyi alacaktı. O yenilgi, basketbolun ne kadar bu kadar özel bir spor olduğunu hatırlatırcasına Olympiakos’tan gelmişti.

Normal sezon
NBA’deki lokavtın sonucunda Sonny Weems, Nicolas Batum, Jordan Farmar Danny Green, Ty Lawson, Rudy Fernandez ve Danilo Gallinari gibi isimler sezonu boş geçmemek için kıta Avrupa’sındaki bazı ekiplerle anlaşma yoluna giderek 2011-12 Euroleague sezonunun ilginç geçeceğinin ipuçlarını daha Ağustos ayının başlarında verdiler.

Nitekim, 26 Kasım’da son bulan lokavtla çoğu NBA oyuncusu Okyanus ötesine geri dönerken, Sonny Weems gibi bir sezonluk kontrat imzalamış oyuncular Avrupa’da kalmayı sürdürdüler. Normal sezonda ilk kez üç İstanbul takımıyla mücadele veren Türkiye, basketbol tarihindeki önemli bir mihenk taşını geride bırakırken üç takımının da Top 16’ya kalmasıyla bu başarısını taçlandırdı.

Sezonu şampiyon olarak tamamlayacak Olympiakos, Caja Laboral’in 5 galibiyet – 5 mağlubiyetlik derecesiyle elendiği A Grubu’ndan, Fenerbahçe Ülker’in hemen arkasında 6-4’le Top 16’ya kalırken sezonun güzel iki hikâyesine sahip takımı, Andrea Trinchieri’nin Cantu’su ve Fotis Katsikaris’in Bilbao’su da A’dan üst tura yükselmeyi başaran ekipler olmuşlardı.

B Grubu’nda ise CSKA Moskova 10’da 10 yaparak ötekileşmenin ilk adımını henüz grup aşamasında atmıştı bile. Son şampiyon Panathinaikos, bazı şeylerin yolunda gitmediğini 7-3’lük derecesiyle belli ederken, B’den son iki bileti Unicaja ve Zalgiris alıyordu.

2012 Euroleague’de en zorlu grup olarak göze çarpan C’de Real Madrid – Maccabi Tel Aviv ikilisi ilk iki sırayı garanti altına alırken, İsrail ile İspanya deplasmanlarından tatmin edici skorlarla dönemeyen Anadolu Efes, 5 galibiyet – 5 mağlubiyetlik derecesiyle üst tura çıkmıştı. Efes gibi hikâyenin ilerleyen sayfalarında pek de kendine yer bulamayacak olan Scariolo’nun Milano’su da C’nin son sırasını kapmayı biliyordu ama tahmin edildiği gibi, fazla şey değişmeyecekti.

Tarihinde ilk kez Euroleague’de mücadele eden Galatasaray Medical Park, Oktay Mahmuti ile başarılı bir sezon geçirmiş ve maddi sıkıntılar yaşayan Prokom – Olimpija ikilisinin önünde yer alarak gruptan dördüncü sırada Top 16 vizesi almıştı. Barcelona – Siena ilk iki, Pashutin’in dikkat çeken UNICS’i ise D Grubu’nda üçüncü sıradaydı.

Top 16
Son 16 kuraları çekildiğinde E Grubu, iki Türk takımı ve gelecekte İstanbul vizesi alacak iki takıma ev sahipliği yapıyordu. Olympiakos, Pire’de Galatasaray’ı hayli zor şekilde 88-81 mağlup etmeyi başararak tur vizesi alsa da 32 sayılık CSKA mağlubiyeti onlar için sezonun özetiydi ve sırf bu yüzden bile Play Off’ta kimse onları favori olarak göstermeyecekti. Dusan Ivkovic bu durumu sevmişti.

Bir diğer grup G’de ise Neven Spahija’nın Fenerbahçe’si beklenilenin çok altında bir performans sergileyerek grup sonunculuğunda kalmış, Panathinaikos ile UNICS G’den son sekize kalmayı başaran iki takım olmuştu.

F’den Montepaschi Siena – Gescrap Bilbao, H’den de Barcelona – Maccabi Play Off’a gelince Trinchieri, olağanüstü sezonunu burada sonlandırmak zorunda kalmıştı ama ‘underdog’lardan Evgeni Pashutin ve Fotis Katsirakis bir tur daha devam edecekti.

Son sekiz
Play Off’lara girildiğinde Olympiakos’un karşısında bu aşamada önceki maçlarının 16’sından 12’sini kazanmış bir Siena vardı ve ev sahibi avantajı Simone Pianigiani’nin ekibindeydi. Ivkovic ve takımı 82-75’lik skorla önce ev sahibi avantajını alacak, ardından çift haneli farklarla kazanılan iki maçla seriyi 3-1’le getirecek ve Final Four biletini cebine koyacaktı. CSKA, Baskonya’daki maçı 94-81 kaybetse de seriyi rahat bir şekilde, 3-1’lik skorla sonlandırarak Final Four’un bir diğer takımı olmuştu. Barcelona, UNICS’i 3-0’la süpürürken PAO – Maccabi eşleşmesi son saniyeye kadar devam etmiş ve Panathinaikos’un 3-2’lik üstünlüğüyle geçilmişti.

Final Four
Final Four başladığında Sinan Erdem’deki on binlerce seyircinin aklında muhtemelen tek bir soru vardı: Gerçekten, üç takımdan biri CSKA’dan rolü çalabilecek miydi? Bu sorunun cevabını ilk önce Zeljko Obradovic vermek üzereyken CSKA son bölümdeki savunmasıyla finale yükselen taraf olmuştu.

Final Four’un diğer eşleşmesinde ise Vassilis Spanoulis, kariyerinin en özel performanslarını sergiliyordu ve ona karşı çıkmak, tahmin edilenden de zordu. Final Four boyunca olağanüstü oynayan Spanoulis – Printezis – Papanikolaou üçlüsü Barcelona’yı dört sayı farkla geçen Olympiakos’ta öne çıkan isimler olurlarken, Ivkovic’in takımı CSKA’nın karşısına dikilmişti.

Finalde ilk yarıyı 14 sayı önde kapatan, ve üçüncü çeyreğin bitimine iki dakika varken karşılaşmayı 19 sayı üstünlükle 53-34 önde götüren CSKA Moskova, İstanbul’da belki de kulüp tarihinin en büyük tramvasını yaşayacaktı. Siskauskas’ın kaçırdığı iki faulden sonra Giorgos Printezis, 2012’nin en unutulmaz karesinin oluşmasını sağlayan şutu CSKA potasına göndermiş ve 0.7 kala Olympiakos 62-61’lik üstünlüğü elde etmişti. Euroleague tarihinin en gösterişli geri dönüşünü gerçekleştiren Olympiakos, 2012 Euroleague sezonunu peri masallarını andırırcasına şampiyon ve Vassilis Spanoulis de MVP ödülüyle tamamlıyordu.