Şampiyon

“Sana şunun garantisini verebilirim dostum… Lakers, tarihindeki en kötü hamleyi yaptı ve onlar bir daha şampiyonluk kazanamayacaklar. Bunu garanti ediyorum.” diyordu 16 Haziran 2019’da Ohm Youngmisuk’a LaVar Ball.

LaVar Ball’un buna benzer demeçlerine alışığız elbet fakat bu seferkinin perde arkasını, yani Anthony Davis’in Los Angeles Lakers’a takasını biraz daha kurcalamak gerekiyor, ki birkaç saat önce gelen şampiyonluğun temellerini daha iyi anlayabilelim.

19 Şubat 2019’da Charles Barkley, Washington Post’tan Ben Golliver’a şu demeçleri veriyordu: “Kısa vadeli bir noktada Anthony Davis, Lakers’a gidecek. Bu bir tahmin değil; bu gerçek. Birkaç gün önce Rich Paul’dan bir telefon aldım ve bana bu takasın olacağını, AD’nin Lakers’ta yer alacağını söyledi.”

Barkley’nin demeci perde arkasında hâli hazırda yer alan dedikoduları iyice gün yüzüne çıkarıyordu. Zira aynı süreçte Anthony Davis, kendisine sorulan, “Lakers, Knicks, Bucks ve Clippers’ın sizinle ilgilendiği doğru mu?” ve “LeBron James’le oynamak ister misiniz?” sorularına evet cevabı veriyordu.

Yahoo Sports’un şef muhabiri Chris Haynes, “Brandon Ingram, Lonzo Ball, Kyle Kuzma ve birkaç draft seçimi karşılığında Lakers, AD’i takaslayacak. NYK ve Boston’ın şu anda şansı düşük.” derken Jeanie Buss, Lakers’ın Davis’i almak için tüm kadrolarını takaslamayacaklarını ima eden açıklamalar yapıyordu.

The Athletic’te Shams Charina imzalı bir yazıda, “Lakers, Pelicans’a Lonzo Ball, Brandon Ingram, Kyle Kuzma ve Josh Hart’ı içeren bir takas paketi önerdi.” ifadesi geçerken ESPN’den Michael Wilbon ve Marc J. Spears’a göre New Orleans Pelicans, Los Angeles Lakers ne önerirse önersin AD’i onlara takaslamak istemiyordu.

2019 Mart’ında konuya dair bir demeç de Kobe Bryant’tan gelmişti. SLAM’e konuşan Kobe Bryant, “Davis için tüm franchise’ı riske atar mıyım? Evet. Kuzma, Lonzo, Ingram… Evet hepsi iyi oyuncular ama dostum Anthony Davis şu anda dünyanın en iyi oyuncularından biri. Hatta tarihin en iyilerinden biri olmak üzere. Eğer AD’i takasla kadrona alma şansın varsa bunu yaparsın. Bu üç oyuncu da genç ve çalışmaya aç ama Anthony Davis’i riske atamazsın.” diyordu.

Haziran sonuna kadar tonlarca dedikodu döndü bu takas hakkında. Kimisi Boston Celtics’in mükemmel bir paket hazırladığını söyledi, kimisi Pelicans’ın Davis’le arayı düzelttiğini belirtti, kimisi New York Knicks’in bir şekilde Pelicans’ı ikna ettiğini açıkladı fakat günün sonunda Los Angeles Lakers; Lonzo Ball, Josh Hart, Brandon Ingram, 2019 NBA Draftı’ndaki dördüncü sıradan seçim hakkı (Pelicans bu seçimi aldıktan sonra Atlanta Hawks’a sekiz ve 10. sıralar için takasladı. O sıralardan Pelicans; Cam Reddish ve Jaxson Hayes’i seçti), iki ilk tur seçim hakkı, bir miktar para ve birinci tur draft hak değişimi karşılığında Anthony Davis’i kadrosuna kattı.

Bu olayın resmîyete kavuşması 6 Temmuz 2019’u bulurken aynı gün Los Angeles Lakers, yan parça eklemeleri yapmaya da başladı. Zira üç ana rotasyon oyuncusu takımdan gönderilmişti. Ayrıca Los Angeles Clippers, mükemmel bir çekirdek etrafında şekillenirken Lakers'ta LeBron James ve Anthony Davis’in etrafını doldurmak için hamleler yapılmalıydı.

Kawhi Leonard’ın kararını beklerken bazı önemli yan parçaları diğer takımlara kaptıran Lakers, günün sonunda iki süper yıldız, Kyle Kuzma ve yan parçalar sistemiyle yola devam edileceğini anladığında yapılması gerekenler çok basitti: Olabildiğince şutör al, topu tutacak birilerini bul ve pota altına rotasyon getir.

6 Temmuz’da Danny Green, sonradan aşilinden sakatlanan DeMarcus Cousins, Kentavious Caldwell-Pope, JaVale McGee ve Quinn Cook’la imzaladılar. O günü takip eden 48 saatte ise Alex Caruso, Troy Daniels, Jared Dudley, Rajon Rondo ve Avery Bradley takımın yeni parçaları oluyorlardı. 2019 NBA Draftı’nın ikinci tur seçimi olan Talen Horton-Tucker’la 13 Temmuz’da resmî sözleşme imzalanırken 26 Ağustos’ta Dwight Howard, takımın yeni oyuncusu oluyordu.

Yani Lakers kabaca şu rotasyonla başlıyordu sezona:

Doğrusunu söylemek gerekirse kâğıt üzerinde Los Angeles Lakers, her ne kadar Anthony Davis ve LeBron James ikilisini kadrosunda barındırsa da yan parçalarındaki nicelik ve nitelik sorunları nedeniyle kafalarda birtakım soru işaretleri yaratarak başlıyordu sezona.

Bu sorulardan birkaçına değinmemiz iyi olabilir. Misal, LeBron, Davis ve Kuzma üçlüsünü aynı anda en verimli şekilde kullanabilmek için Kuzma’nın üç numarada, LeBron’un dört numarada ve Davis’in beş numarada oynaması gerekiyor. Fakat burada iki soru oluşuyordu kafalarda. Birincisi, Kuzma bir kısa forvet olarak ne kadar iyi üçlük atabilecek, yani alanı gerektiği kadar açabilecek mi? İkincisi, Davis rakibin agresif, sert pota altı oyuncularına karşı mücadele ederken performansının ne kadarını koruyabilecek?

Diğer sorular ise tamamen LeBron James’in alanını yaratmakla alakalıydı. KCP ve Green ne kadar isabetli şut atabileceklerdi? KCP savunmada defo yaratacak mıydı? Bugün NBA Final serisi altıncı maçında inanılmaz oynayan Rondo’nun oyun iştahı hangi düzeylerde olacaktı? Howard ve McGee, James’in istediği pota altı kanallarını açabilecekler miydiler?

Ligde oynadıkları ilk 27 maçta Lakers, yalnızca üç mağlubiyet alıyordu. Aralığın sonundaki dört maçlık mağlubiyet serisi ve o döneme kadar alınan mağlubiyetlerin “hedef maçlar”dan gelmesi biraz kuşku yaratıyordu Lakers cephesinde. Markieff Morris, JR Smith ve Dion Waiters’ın takıma sonradan dahil edildiği ve bubble’da sona eren normal sezonda Lakers, lig lideriydi. Peki Los Angeles Clippers birtakım kimya problemleriyle baş ederken Koç Frank Vogel ve ekibi nasıl oldu da ilk baştaki soru işaretlerinin takıma büyük bir zarar vermesini engelledi?

NBA’in korumaktan çok atmaya dayalı bir basketbol organizasyonu olduğu roket bilimi değil fakat bazı takımlar için potayı koruma adına ortaya konan iş birliği, savunmadan alınan momentum işin hücum tarafında büyük bir rol üstleniyor. 2019-2020 Los Angeles Lakers’ı bu takımlardan biriydi. Rakamlara geçmeden önce normal sezonda Utah Jazz’e karşı oynadıkları mücadeleden bir savunma sekansına göz atalım.

Yukarıdaki karede Los Angeles Lakers’ın takım hâlinde ne kadar mükemmel bir savunma yaptığının son sekansını görüyoruz. Utah Jazz, sol forvette iki defa dripling sonrasında topu elden ele bırakıyor (dribble handoff, DHO) fakat güçlü tarafta Lakers savunması doğru kaymaları yapıyor. Ardından tepede klasik bir forvetten uzuna pick-and-roll oynanırken LeBron James, Rudy Gobert’in önüne geçip o pas açısını kapatıyor ve Ingles’ın dripling alanını riske ediyor. Fakat JaVale McGee’nin o alanda kayması Jazz hücumunu tıkıyor.

Ingles geriye çekildiğinde McGee, Gobert’e ve LBJ yeniden Ingles’ın üzerine geçiyor. Zayıf tarafta Jordan Clarkson küçük bir boşluk yakalamışken Danny Green mükemmel bir closeout savunması yapıyor ama sol köşede Donovan Mitchell’ı boşta bırakıyor. Tam o esnada KCP, mükemmel bir topsuz oyun koşusu yaparak tüm baskısını Mitchell üzerine kuruyor. Bu esnada sahadaki diğer üç Lakers oyuncusu pozisyonlarını koruyup gereksiz yardım savunmasına gitmiyorlar ve Jazz’in hücumunu zorluyorlar.

İşte bu tarz savunma sekanslarından büyük bir momentum kazanıyor Holywood ekibi. Normal sezonu hücuma göz atıp kapatmadan önce gelin bir de rakamlara göz atalım.

Los Angeles Lakers normal sezonda 7961 kez potasında hücum pozisyonu gördü. 7961 pozisyonda rakiplerine pozisyon başına 0,96 sayı veren LAL, bu alanda ligi dördüncü sırada tamamladı. Alan ve baskı savunmasında iyi olmamalarına karşın işler yarı sahada adam adamaya kaldığında mükemmel bir performans sergiliyorlar. Zira 6476 adam adama savunma pozisyonunda rakiplerine maç başına yalnızca %43,5 isabet oranı vererek pozisyon başına 0,91 sayı yediler ve bu alanda ligi üçüncü sırada bitirdiler.

Rakamların detaylarında iki alan var ki “momentum transferi” diye adlandırdığım olayı resmen özetliyorlar. Birincisi, Lakers, topsuz oyunlarda rakiplerine maç başına en az sayı veren üç ekipten beri. Flare, flat, flash, backdoor, zipper, on screen, off screen, cross gibi tüm topsuz katlara karşı Lakers savunması sezon boyunca 985 kez mücadele etti. Bu 985 pozisyonda rakipleri yalnızca 1021 sayı bulabildiler. Lakers bu alanda ligi ikinci sırada tamamladı bu arada. KCP, Rondo, Kuzma gibi “ya aksarlarsa?” soru işaretini oluşturan oyuncuların olduğu bir takım yaptı bunu. İkinci şey ise şutörler üzerinde kurdukları baskı. Rakipleri Lakers karşısında 2803 kez şut denerlerken yalnızca 999 isabet buldular. Frank Vogel ve ekibi, bu hücumlara karşı pozisyonel savunma anlayışıyla agresif yanıt vererek potayı korumayı başardılar.

Bu biraz garip kaçacak belki ama Lakers’ın normal sezondaki hücum performansı ciddi anlamda savunma performanslarının gerisinde. 8035 pozisyonda %48 saha içi isabetiyle 8054 sayı üretip bu alanda ligi tam ortada bitirirlerken yalnızca, gerçek anlamıyla yalnızca iki şeyi mükemmel yaptılar, ki bu yeterli oldu.

Savunmada topsuz katları ne kadar iyi savunduysa hücumda bunu o kadar iyi kullandı Holywood ekibi. 623 pozisyonda 852 kez skor üretirlerken baş aktörler, pozisyonu hazırlayan baş aktörler tabii ki LeBron James ve Anthony Davis’ti. Basit bir örneğe göz atalım.

Los Angeles Lakers’ın ürettiği toplam sayıların %69’unda LeBron James-Anthony Davis ikili oyunlarının ve ayrı ayrı LeBron James veya Anthony Davis’in pas/asist/asist pası katkılarının olduğunu ufak bir not olarak düştükten sonra karelerimize göz atalım.

Lakers gerçek anlamıyla tüm sezon boyunca bu oyunu oynadı. LeBron topu Davis’e post’a indirir ve topsuz alanda perde alıp ters eşleşmede post’a iner. Davis, topu LeBron’a gönderir. LeBron’a yardım savunması gelirken ters köşeden McGee/Howard/Kuzma/KCP/Green içeriye kat ediyorlar ve voilà.

Bir diğer köşetaşı ise pota etrafında ürettikleri sayılar. 1788 kez pota etrafında pozisyona girip %62,7 gibi inanması güç bir yüzdeyle pozisyon başına 2314 sayı üreten Lakers, bunu sadece Davis, LeBron, Howard, McGee ile değil atletik, hızlı kısaları Green, KCP, Bradley ve zekâsıyla kendi turnike alanını yaratan Rondo ile de yaptı. Yani sürekli olarak potaya hücum ettiler. Sürekli olarak kat yaparak rakibin geometrisinde bir delik yaratmaya çalıştılar. Çizgi gerisinden isabet bulmakta zorlansalar da pota etrafındaki yüksek verimleri onları zirveye taşıdı.

Tabii bu takım oyunu dışında LeBron James’in kariyerinin en iyi asist yılını geçiriyor olması da bir not olarak dursun…

Gelelim sadece dört maç kaybettikleri üç playoff ve bir final serilerine. Doğrusu bu 20 maçlık serüvende Lakers’ın hücumu savunmasının önündeydi. Topsuz oyun ve pota etrafı bitirişlerde playoff’ların en verimli takımı olmayı başarırlarken işler çizgi gerisinde yine kötüydü. Fakat geçiş hücumları, izolasyonlar ve Miami Heat’in alan savunmasına karşı ettikleri hücum büyüledi ek olarak.

Geçiş hücumlarında 360 pozisyonda 411 sayı üretirlerken izolasyon oyunlarında %44,9 isabet oranıyla pozisyon başına 0,97 sayı üretmeyi başardılar. İşin savunma kısmında rakamlar pek değişmedi fakat nokta şutörler üzerindeki baskılarının biraz daha yumuşadığını belirtmek lazım.

Şimdi gelelim şampiyonluğu kazandıkları final serisinde Miami Heat’in 2-3 alan savunması karşısında nasıl hücum ettiklerine. Heat bu savunmayı 108 pozisyonda denedi ve Lakers, bu 108 pozisyonda 112 sayı çıkarmayı başardı. Erik Spoelstra, üçüncü maçla birlikte adam adamaya dönene kadar ilk iki maçta büyük kan kaybetti Lakers’ın zone’a karşı yaptığı hücumlardan.

Yukarıdaki hücum pozisyonu Los Angeles Lakers’ın seride ivmeyi iyiden iyiye ardına aldığı ikinci maçtan. Görüldüğü üzere Miami Heat, klasik 2-3 alan savunması düzeniyle başlıyor Lakers’ı savunmaya. Kyle Kuzma sol kanattan sağ kanada doğru kat yaparken ortadaki düzen tamamen topa odaklanmış durumda. Heat, Kuzma’nın yavaş katına nasıl reaksiyon vereceğini bilemiyor zira sağ altta LeBron James, post için hazır. Alan savunmasının günahlarından olan pota altında rotasyonu az adamla yapma”nın azizliğine uğruyor Erik Spoelstra’nın öğrencileri. Zira LeBron’un sırtı dönük oyununa ikili ve son tahlilhe üçlü savunma geldiğinde Anthony Davis pası havada atan LeBron James’in asistinde bomboş bir şekilde sayıyı üretiyor. Bu arada Tyler Herro’nun erken yardım savunması götürmesini önleyen Alex Caruso’ya da dikkat ediniz.

Hemen yukarıdaki pozisyonda ise çok basit bir şaşırtmaca oyunu görebilirsiniz. Jimmy Butler, geniş alanda LeBron James'i savunurkensahanın en zayıf savunmacısı Tyler Herro'nun tuttuğu adam (Rajon Rondo), tepeye doğru yumuşak bir perde için gelirken Herro'nun pozisyon bilgisindeki eksikliğinden faydalanıyor. Bu esnada Herro doğru kaymayı yapamıyor ve LeBron James'in şut alanı tamamen açılıyor.

---

Frank Vogel, 20. yüzyılın sonlarında Kentucky’deki küçük bir odada Rick Pitino’nun video koordinatörü olarak başlayan macerasında yine Pitino ile Boston Celtics’e gitti, orada mikro katkılarıyla tüm NBA’in dilinde olduktan sonra Indiana Pacers’ın baş antrenörlüğüne getirildi, bir inişli bir çıkışlı geçen Indiana macerası sonrasında Orlando Magic’te iki yıl kaldı ve bir yıllık aranın ardından 2019’da Anthony Davis ile LeBron James’in çekirdek olduğu Lakers’ın başına getirildi. LeBron James, kovaladığı hayalete bir adım daha yaklaşmak için farklı bir challenge karşısında kaldı. John Calipari’nin medarı iftiharlarından olan Anthony Davis, New Orleans Pelicans’ta geçen kariyerinde Acaba yüzük kazanamayan yıldızlardan mı olacak?” sorularını taşırken yeni ve ciddi bir meydan okumayı kabul etti. Zorlu bir aile yaşamı geçirdikten sonra Kyle Kuzma, hayatını tamamen basketbol üzerine kurdu. Draft’ın radar altı parçası olduktan sonra Lakers’a mikro ölçekli iyi katkılar verdi. Yani anlayacağınız 2020 NBA Şampiyonu Los Angeles Lakers’ın hikâye kısmı da tekniksel kısmı kadar fazla…

Los Angeles Lakers, bir dizi senaryosuna dönen Anthony Davis takasında mutlu sona ulaştıktan sonra takımın geri kalanını biraz soru işaretleriyle oluşturdu. Fakat Koç Frank Vogel ve ekibi, savunmada mükemmel bir sistem kullanıp enerjiyi hücuma transfer etmeyi başardılar. Playoff’larda LeBron James ve Anthony Davis, Yıldızı fazla olan kazanır” savının hakkını verircesine oynayıp takımlarını sırtladılar. Finalde ise ilk aşamada Miami Heat’in 2-3 alan savunmasını mükemmel bir şekilde çözüp ikinci aşamada adam adama düzende biraz zorlansalar da günün sonunda NBA yüzüğüne ulaşan taraf oldular.

Sıradaki hedef: Başarıyı istikrarlı kılmak.