Bulutlara yükselen adam

6 Aralık, başta İspanya olmak üzere tüm bisiklet dünyasında iz bırakmış bir gün. 1982 yılında bunu söylemek mümkün değildi ama 2000'lerde bunun hüzünlü bir gün hâline geleceğini nereden bilebilirdi ki bisikletseverler? Yol bisikletinde son yıllara damgasını vuran Alberto Contador 1982’nin 6 Aralık gününde doğarken, 2003 yılında İspanya’nın 90’larda çıkarttığı en büyük yeteneklerden biri olan Jose Maria Jimenez pedalları çeviremiyordu artık. 32 yaşında kalbi daha fazla dayanamayan bir sanatçının, şairin, matadorun hikayesidir El chava’nın hayatı.

El Barraco’lu Jose Maria aynı topraklardan çıktığı Angel Arroyo ve Julio Jimenez gibi olmak için bisiklete binmeye başlamıştır. İlerleyen dönemlerde bir kardeşten öte yakın olacağı Carlos Sastre’nin babasının kurduğu bisiklet okulunda pedal çevirmeye başlayan Jose Maria Jimenez yaşıtlarından iri ve kilolu olmasına karşın tırmanışçı olarak kendisini göstermeye başladıktan sonra Banesto takımıyla profesyonel olur.

Büyük turlardaki zaferlerinden önce 1997’de İspanyol Ulusal Yol Şampiyonluğu gelir. Çok sayıda zafere ulaştığı 1998 sezonu sonrası Banesto’dan ayrılıp takımlarına dahil olması için çeşitli ekiplerden teklif edilen paraları reddeden El chava, takım arkadaşlarına şöyle der: “Banesto’da bana ödenenden çok daha fazlasının teklif edildiği akıl almaz teklifler alıyorum. Ancak kapımda iki tane korumayla kontrol edileceğim bir takımda olmak istemiyorum. Hayatımı yaşamak istiyorum. Hayatın tadını 25 -30 yaşındayken çıkartmak istiyorum, 70 yaşında değil.” Bu cümleler onun sadece selesinden indiği anlar için doğruluk değeri taşımıyordu.

Tıpkı selesinden indiği zamanki gibiydi selesinde de Jimenez. 1998 İspanya Bisiklet Turu’nda kendi takım lideri Abraham Olano da iddialı isimlerin olduğu gruptayken Jose Maria hiç kimseyi dinlemeden tırmanışta atağını yapmış, kendisini eleştiren Olano’nun menajeri ve eşi Karmela Zubillaga’ya çok yorulduğunu ve susması gerektiğini söylemekten geri kalmamıştı. Her zaman kazanmak isteyen bir kişiliği vardı, tırmanışlarda atak yaptığı zamanlarda bir gün sonra 10 dakika kaybedeceğini bile bile tek başına pedal çevirirdi Jose Maria.

1999 yılında El chava imzasını bulutların arasında en zor tırmanışlardan birinde attı. İspanya Bisiklet Turu’nda L’Angliru ilk kez tırmanılırken Çar Pavel Tonkov’un tek kişilik atağına cevap vermeden duramadı. Eğimin %20’yi bulduğu L’Angliru tırmanılırken yağmur yağıyor, bisikletçiler bulutlar arasında adeta yükseliyorlardı. Jimenez, Tonkov’un tek başına zirveye çıkmasına izin veremezdi, vermedi. Atağını yaptı ve Tonkov ile birlikte finişe geldi. İkili sprintte zafere uzanan isim olurken bir gün sonra 10 dakika kaybetmesi onun için hiç önemli değildi. L’Angliru denildiğinde akıllara yağmurda bulutlara yükselen Jose Maria Jimenez gelecekti.

2002’de profesyonel bisikletten koparken depresyon ile boğuşuyordu Jimenez. Bir sene sonra, 2003 yılının sonunda, 6 Aralık’ta annesi Antonia’nın dile getirdiği gibi, yaşadığı gibi hayata veda etti. Atak ile aniden...

Kız kardeşiyle evlendiği Carlos Sastre ile kardeşten bile yakındılar. 2001 Vuelta’da Carlos Sastre ONCE takımıyla, Jose Maria ise Banesto mayosuyla İspanya Bisiklet Turu’nda pedal çeviriyordu. Oluşturdukları kaçan grupta hep hayal ettikleri gibi finişi el ele geçme şansları olacaktı. Ancak ONCE takımı Sastre’nin Joseba Beloki’yi beklemesini istiyordu. Beraber finiş çizgisini hiçbir zaman geçemediler. Sastre, o hayali Jimenez hayatını kaybetikten sonra, 2008 yılında Paris’te zafere ulaştığındaki öpücük ile gerçekleştirdi buruk bir şekilde.

El chava’yı pelotondaki arkadaşlarından Pedro Horillo’nun yazdığı dizeler anlatır en güzel şekilde. İspanya Bisiklet Turu’nda etap kazanırsa Jimenez adına şiir yazacaktır Horillo. Jimenez o gün etabı kazanır ve hemen Horillo’yu bulur. Bir gün sonra onu en güzel anlatan dizeler dökülür pelotonun filozofu tarafından;

Ama bekle, sabırsız, kandırılmış,
ellerini kaldırmayı bekleyen
ardından alkışlara geleceksin.
Ona bak, söyleyeceksin, bu o,
El chava.