Kırmızı Mayoda Kritik Hafta Başlıyor: Favorilerden Ne Beklemeliyiz?

Parkur ilk günlerden farklar oluşmasına müsait olsa da sanırım kimse bu kadar favorinin erkenden havlu atmasını beklemiyordu. İlk üç günlük tırmanış bloğu sonrası genel klasman mücadelesini sadece Roglic, Dan Martin, Carapaz, Mas, Carthy ve Kuss yarasız sürdürebildi. Pinot ve Froome düşük beklentilerle gelip öyle de yarışırken Vlasov, Felipe Martinez, Dumoulin, Gaudu, Guillaume Martin ve Poels gibi birçok isim daha bacaklarını ısındıramadan dakikalarca geriye düştü.

Arrate’de biten ilk etapta Kuss ve Roglic basit ama etkili bir stratejiyle sayısal üstünlüğü etap galibiyetine çevirmeyi başardı. Kuss tırmanışta ataklarıyla grubu zorlarken inişte Roglic kolaylıkla aralarından sıyrıldı ve en son geçen sene Madrid’de bıraktığı kırmızı mayoyu geri aldı.

Pamplona’dan başlayıp Movistar’ın toprakları Navarra’da devam eden tırmanış gününü bir Movistarlı, Marc Soler kazandı. Bir önceki güne benzer şekilde inişte fark yaratan Soler’in genel klasman tehdidi olmadığından favoriler grubu sıkı bir takip yapmadı ve yola zaman zaman atların da çıktığı inişi güvenli geçmeyi tercih ettiler. Roglic de ikinci olarak hanesine altı saniye daha ekledi.

İlk bloğun son günü, Laguna Negra, diğer iki büyük turda olsa pelotonun aktif dinlenme olarak geçebileceği bir profildeydi. Fakat Vuelta’da genellikle daha agresif yarışıldığından yine tempolu tırmandık ve son bölümde ataklar geldi. Fransızlar, Elissonde ve Champoussin ile partiyi bozmayı denediler ama olmadı. Son sprinti Dan Martin kazanırken Roglic ve Carapaz da hemen tekerinde bitirdiler.

Sam Bennett’ın kazandığı dördüncü etap Quick-Step’in sprintteki gücünün net bir kanıtıydı. Teknik son kilometrede önde kalmayı başaran Quick-Step treni son 200 metreye girildiğinde o kadar kalabalıktı ki Bennett’ın son iki domestiğine çalışacak yer kalmadı. Onlar da kenara açıldılar ve İrlandalı, hafif inişle atılan sprintte erken çıkma hatasına düşen Philipsen’i son metrelerde geçti.

Sadece Vuelta’da görebileceğimiz bir başka olay da Sepp Kuss’un daha beşinci etaptan sadece 44 saniye gerideyken kaçışa girmesiydi. Gerçi çok uzun süre kaçışta devam edemedi ama sakin geçmesi beklenen etaba erkenden tempo kattı. Uzun çabalar sonrası oluşan kaçıştan Tim Wellens zafere uzanan isim olurken Dan Martin de bir şekilde yine kendini kazada buldu. Kaza son kilometre içerisinde yaşandığı için genel klasmanda farklar yazılmayınca Roglic’in son bölümdeki atağı ve çaldığı saniyeler de boşa gitmiş oldu.

Haftanın kapanışı için planlanan görkemli Portalet-Aubisque-Tourmalet etabına Fransa’dan izin çıkmayınca çare görece daha kolay gözüken Aramon Formigal’e yönelmekte bulundu. Fakat tırmanışta bisikletçileri bekleyen yağmur ve soğuk hava etabı belki de orijinal halinden daha zor bir hale getirdi. Günün kaybedeni yağmurluğuyla ilgili problemi çözmeyi denerken grupla teması yitiren Roglic, kazananı ise zaferiyle üç büyük turda da bir etap kazanma başarısına erişen Ion Izagirre oldu.

La Vuelta’nın ilk haftası epey kırıcı olduğundan favorilerin büyük bölümü kırmızı mayo iddiasını kaybetse de tepedeki beş, belki altı isim hala birbirine çok yakın. Buna rağmen bu durumun uzun süre daha devam edeceğini söylemek mümkün değil. Son haftada zorlayıcı etap sayısı az olduğundan ikinci hafta bittiğinde aday sayımız çok daha az olacaktır.

İkinci hafta, üçü zirve finişi olmak üzere dört tırmanış etabımız var. Özellikle Pazar günü geçilecek olan Angliru, Giro’da Stelvio etabının yaptığı etkiyi yaratabilecek kapasitede. Lafın kısası, formunuzun zirvesi için üçüncü haftayı beklerseniz formunuzu bulduğunuzda her şey sizin için çok geç olabilir.

Öngörülerde bulunmak için bir hafta önceye kıyasla çok daha fazla bilgiye sahip olduğumuzdan yarışın geleceği ile ilgili daha sağlıklı tahminlerde bulunmak artık mümkün. Kimin bacakları iyi durumda, kim hangi basamak için aday ve kimin form grafiği doğru yönde sorularına verebilecek yanıtlarımız var.

İlk olarak kalan iki haftanın Ineos, Jumbo-Visma ve Movistar’ın kontrolünde geçeceğini söylemek gerek. Bu üç takım dışında pelotona istedikleri tempoyu uzun süre dikte edebilecek veya gerektiğinde yarışın çehresini değiştirebilecek başka bir takım bulunmadığından doğal olarak en büyük favoriler de Carapaz, Roglic ve Mas.

Carapaz, Fransa Turu’nu antrenman yarışı olarak koşarak hem bacaklarına yarış günü eklemiş hem de iyi bir form tutmuş. İlk haftanın tırmanış içeren dört etabında onu tekerinden düşürebilen olmadı ve önümüzdeki günlerde de olması zor gözüküyor. Onun için en büyük test, 33 kilometrelik zamana karşı olacak. İkilinin kafa kafaya yarıştığı 2019 Giro zamana karşılarını referans alırsak Carapaz’ın mayoyu üzerinde tutmak için Roglic’e karşı yakalaması gereken avantaj 2 dakikaya yakın.

Zamana karşının yanı sıra Carapaz Giro’yu kazanırken bir sürpriz adayı olduğundan marke edilmemiş, Nibali ve Roglic gibi ağır favoriler birbirleriyle yarışırken aradan sıyrılmıştı. Burada ise şimdilik kırmızı mayoyu da giydiğinden herkes kritik anlarda çalışma görevini Carapaz’a bırakacak ve o anlarda takımı yanında değilse zorlanması kaçınılmaz.

Bence bu Vuelta’nın kalan iki haftasının belirleyicisi, şu sorunun cevabı olacak: Roglic’in Aramon Formigal’de kaybettiği vakit gerçekten yağmurluk veya hava şartları kaynaklı mıydı, yoksa bacaklarında bu kadar mı güç var? Eğer ilkiyse Roglic için bir problem yok, kaybettiği 40 saniyeyi toparlama şansına sahip. Lakin bacakları gitmiyorsa, ki onun için bu kadar sert geçen bir sezonda çok normal, yapacak bir şey yok demektir.

Jumbo’nun artık bir B planı da kalmadı. Dumoulin yarım saat, Kuss 10 dakika kadar geride ve Roglic’e en yakın Jumbo’lu 3:22 geriden gelen Bennett. Umarım yukarıdaki sorunun cevabı ilk seçenektir ve kalan iki haftada Roglic’i tekrardan güçlü görebiliriz. Çünkü Roglic zamana karşı gibi bir konfor alanına sahip olmasına rağmen birçok sporcudan hem daha agresif hem de daha zeki yarışıyor.

Movistar’da liderin kim olacağını muhtemelen bu hafta belirleyecek. Mas ilk günlerde güçlü gözükse de ilk haftanın kapanış etabını Roglic’in ‘bile’ gerisinde bitirerek genel klasmanda bir dakikadan fazla geriye düştü. Diğer tarafta ise Soler kötü başlamasına rağmen performansını basamak basamak arttırarak takım arkadaşına yaklaşmış durumda. Şimdiye kadar birden fazla liderle yarışmak Movistar’ın hiçbir zaman işine yaramadı. Her seferinde kendilerini denklemden düşüren yine kendileri oldu. Unzue kritik kararı mümkün olduğunca kısa sürede vermeli.

Son bir haftada en çok etkilendiğim isim Hugh Carthy oldu. Profesyonel pelotondaki ilk yıllarını bir Kuzey İspanya takımında, Caja Rural’de geçirdiğinden İspanya zaten tanıdığı bir coğrafya ve şu an hayatının formunda gibi gözüküyor. Üç hafta boyunca zirveye oynadığı bir büyük turu hiç görmediğimizden potansiyelini bilmesek de geçen yıl Giro’da iyi bir üçüncü hafta koşmuştu. Gerçi son iki büyük turda yaşananlardan sonra kimsenin üstünü çizmemek lazım ama bu zamana karşıyla kırmızı mayo ne kadar mümkün emin değilim.

Dan Martin geri döndü ve en az eskisi kadar savaşçı. İrtifa ve uzun yokuşlar onun sevdiği kombinasyonlardan değil ve son etapta vakit kaybını önleyemedi. Kötü haber, ikinci haftada bunlardan çok daha fazlası gelecek. Bir başka kötü haber, Israel Start-Up kadrosu çok zayıf.

Liege ve Lombardia kazanmış bir bisikletçi olarak Dan Martin’in büyük tur genel klasmanı peşinde koşması bana biraz Fuglsang’ın durumunu hatırlatıyor. Gücü var ama yanlış yerde kullanıyor gibi. Bunlara rağmen Dan Martin yine olması gerekenden erken bir noktada atak yapacaktır. Yakalanıp yakalanmamak ise bacaklarına kalmış.

Son Türkiye Turu’nu kazanan Grosschartner bu yarışın şimdiye kadarki en ‘a la Zubeldia’ yarışan ismi. Atak yapmadı, kameralara da pek gözükmedi ama altıncı ve performansı doğru yönde ilerliyor. Başına bir şey gelmezse ilk 10’dan düşmesi zor gözüküyor. Hatta favorilerden birkaçı aksilikler yaşarsa kendini podyuma atabilir.

‘2020 Chaves’in daimi gülümsemesini bile sildi...’ benzeri bir romantizme gerek yok ama Chaves’in başına gelenler gerçekten üzücü. Çok uzun süre sonra özlediğimiz Chaves performanslarından birini izliyor gibiydik ki üçüncü etabın son bölümünde mekanik bir problem yaşadı ve son tırmanışın tamamını kendisinden 10 santimetre uzun Grmay’ın bisikletiyle, rahatsız şekilde geçmek zorunda kalarak önemli vakit kaybetti. Artık iki dakika geride ve kendisi hakkında iyimser olamıyorum.

Vuelta demişken Valverde’ye parantez açmadan olmaz. Zaten bisikletten sıkıldığını bazı demeçlerinde direkt olarak olmasa da dolaylı yoldan belirtiyordu ve yaşı da belli ama bu kadar keskin bir düşüş gerçekten beklenmedikti. Bugünkü etap onun için bir şans, Olimpiyatlar öncesi motivasyon toplaması için bir zafer gerekli gibi.

NTT’nin genç tırmanışçısı Gino Mader, iki sene önce Tour de l’Avenir’de Pogacar’ın arkasından ikinci gelen kaçışçı Thymen Arensman ve Lotto Soudal’in ilk büyük turunu koşan sprinteri Gerben Thijssen’e yer ayırmak önümüzdeki haftalar, hatta yıllar için önemli. Üçünün de kendi alanlarında önü açık gözüküyor