Tırmanış, kaos, daha fazla tırmanış

Fransa Turu için bir prova yarışı olmasının da etkisiyle dağlar Dauphiné’den hiç eksik olmamıştır. Fakat bu seneki sıkışık takvim sebebiyle etap sayısı sekizden beşe inen yarışta tırmanışların dozu aşırıya kaçmış denilebilir. Beş gün boyunca Alplerde çıkılmamış zirve, geçilmemiş vadi bırakmayan peloton çarşambadan pazara toplam 27 kategorize yokuşu geride bıraktı.

Son üç haftada iki klasik kazanan Wout van Aert bu hafta da kazanmaya devam etti. Önce son 13 kilometresi tırmanılarak geçilen ilk etabı kazandı, ardından da hors categorié bir yokuşta pelotona liderlik etti. Zaten alev alev yanan Jumbo-Visma, bir tırmanış domestiği daha bulmuş oldu Van Aert sayesinde.

Jumbo-Visma, Col de Porte zirvesinde tamamlanan ikinci etapta daha farklı bir stratejiyi takip etti. İlk etapta tempo yapmaktan çekinmeyen takım, bu kez INEOS’un çalışmasına izin verdi ve INEOS domestikleri tükendiğinde önce Sepp Kuss’un temposu sonra da Roglič’in atağı ile işi bitirdi.

Kontrolü beklediğinden kolay ele alan Roglič ve takımı, bir sonraki etap kaçışı kovalamadı ve etabı Formolo kazandı. Strade Bianche’de formunu gösteren Formolo için bu zafer belki de yıllardır beklediği, kendisini bir üst basamağa taşıyan adımdı.

Yaprak dökümüne sahne olan dördüncü etapta birçok liderini kaybeden peloton, hem zamana karşısı hem tırmanış yeteneği açısından gelecek vadeden isimlerden Lennard Kämna’ya mağlup oldu. Kendine gelen hiçbir fırsatı elinin tersiyle itmeyen Alman’ın genel klasmanı sekizinci sırada tamamladığını da hatırlatmak gerek.

Yarışın olaylı günü ise son gündü. Roglič’in etaba başlamamasıyla alev alan yarış, ilk kilometresinden itibaren favorilerin ataklarına sahne oldu. İlk atakları takip etse de yarışı kazanacak grubun atağını kaçıran sanal sarı mayo Pinot; tüm çabalarına ve Barguil, Guillaume Martin, Bardet, Alaphilippe Fransız işbirliğine rağmen sarı mayoyu 29 saniyeyle Felipe Martinez’e kaybetti. Kolombiyalı kariyerinin ilk genel klasman zaferini bir anda önünde bulurken ABD’li Sepp Kuss da etabı kazandı.

Dauphiné’yi Fransa Turu için bir prova olarak görebiliriz. İki yarışın coğrafi benzerliği ve genellikle Dauphiné’de başarılı olanların formunu Fransa Turu’na taşıması dikkat çekiyor. Elbette bir hazırlık yarışına aşırı anlamlar yüklememek gerek ama belli başlı çıkarımlarda bulunmakta da bir beis yok.

Yarış başlamadan en büyük favori gösterilen Roglič tam da beklenildiği gibi sarı mayoyu minimum efor sarf ederek sırtına geçirdi. Tabii bu gibi varsayımlar hiçbir zaman kesinlik belirtmez ama dördüncü etapta kaza yapmasa muhtemelen koruyacaktı da o mayoyu. Onun şu anda Fransa Turu kazanacak formda olduğu kesin. Lakin ‘şu anda’ formda. Hatırlarsınız geçen sene Giro’ya da inanılmaz formda girmiş, ilk haftayı da yarışı kazanacak olan Carapaz’ın üç dakikadan daha fazla bir farkla önünde kapatmıştı. Yine ‘şu anda’ Jumbo-Visma’nın en güçlü takım, Roglič’in en güçlü lider olduğunu söyleyebiliriz.

INEOS cephesi ise epey karışık. Bernal kendisi için kötü geçen yarıştan sırt ağrıları nedeniyle çekildi. Geraint Thomas ve Froome ise epey formsuz. Konu özellikle INEOS olunca Bernal’in çekilmesi ve takımın neredeyse tamamının vasat seviyede olması bazı seyircileri işkillendirse de bir kanıya varmak için bildiklerimiz epey yetersiz. Zaten INEOS’un stratejisi de genellikle üçüncü haftada pik yapmak olduğundan şimdilik onlar için bir sorun yok.

Geçen sene büyük bir hayal kırıklığıyla 19. etapta yarış dışı kalan ve Fransızların 34 yıllık bekleyişini en azından bir yıl daha uzatan Pinot’nun bacakları şimdilik fena gözükmüyor. Yarışı Felipe Martinez’e kaybetse de hafta boyunca hiç fena yarışmadı. Milyonlarca Fransız ve Marc Madiot’nun sesi kulaklarında çınlarken birkaç basamak yukarı çıkmasını bekleyebiliriz.

Nairo Quintana’nın dönüşten bu yana aradığı tek şey Mart ayındaki formu değil. Takım arkadaşlarını da arıyor. Arkea 7 kişiyle başladığı yarışı yalnızca Barguil’le tamamlayabildi. Arkea’nın Barguil dışında elit seviye bir domestiğinin olmaması ve Quintana’nın diz problemi onlar için 10 gün içinde çözülmesi gereken ciddi bir problem. Eğer çözemezlerse Kolombiyalı yıldıza yaptıkları yatırım karşılıksız kalmış olacak.

Buchmann ve Kruijswijk çukurlar ve tümseklerle dolu olan çakıllı Col de la Plain Bois inişinde yarışa veda etti. Bora-Hansgrohe liderini ve podyum adayını kaybederken Jumbo-Visma da Roglic’in en kritik domestiklerinden birini kaybetmiş oldu. İkisinin de Fransa Turu’na başlayıp başlayamayacağı henüz meçhul.

Şimdiye kadar genellikle etap kazanmayı deneyen ve genel klasmanda ilk 15 civarında dolanan Guillaume Martin için bu yarışta üçüncü olmak çok değerli. Artık sadece felsefe okuması ve yazdığı ‘Bisiklet Üzerindeki Sokrates’ kitabından ziyade başarılarıyla da konuşuluyor. Cofidis’e uzun süredir bekledikleri Fransa Turu etabını getiren o olabilir.

Daniel Felipe Martinez burada iyi bir performans gösterse de başarısını Fransa Turu’nda devam ettirmesi kolay olmayacak. Genellikle bu tip bisikletçilerin Jumbo-Visma ve INEOS gibi büyük balıklara yem olduğunu görüyoruz büyük sahnelerde. Yine de eğer genel klasmanı hedeflerse ilk 5-10 civarında bitirmesi sürpriz olmaz.

Bu yarışı biraz gölgede geçen isimlerden biri de Tadej Pogacar’dı. Açıkçası yarışa pek formda girmese de son günkü uzun kaçışı bacaklarının gözüktüğü kadar boş olmadığına dair bir işaret sundu bize. Eğer geçen sene Vuelta’da yakaladığı forma tekrar kavuşursa eylülde bir sürpriz yapabilir. Onun için en önemli şey acele etmemesi. Henüz 21 yaşında ve baskı altında olmak için hiçbir sebebi yok.

Son olarak Pierre Rolland’a değinmek gerek. Bir zamanlar Bernard Hinault’dan miras kalan uzun bekleyişi bitirme adayıyken beklentiler altında ezildi ve 34 yaşına girmek üzereyken arkasına baktığında hayal kırıklıklarıyla dolu bir kariyer görüyor. Bu yaz ilk önce büyük çoğunluğu 23 yaş altı bisikletçilerden oluşan Savoie Turu’nu kazandı, geçen hafta da Dauphine’de epey uzun süredir aradığı görünürlüğü yakaladı. Vital Concept belki Fransa Turu’na gösterişli bir kadroyla gitmiyor ama ellerinde iki eski prens var: Coquard ve Rolland.

Önümüzdeki hafta sonu ulusal şampiyonalar var. Birkaç istisna dışında neredeyse bütün ülkeler zamana karşı ve yol şampiyonlarını bu hafta belirleyecek. Fakat genel klasmancıları bu yarışlarda pek göremeyeceğiz çünkü o sırada birçoğu irtifa kamplarında olacak.

Hikâyenin devamını ise zaten biliyorsunuz. 29 Ağustos’ta Fransa Turu başlayacak. Nice’ten başlayacağımız 23 günlük yolculuk, yine Paris’te son bulacak… Ya da bir pozitif vaka bütün senaryoları çöpe atacak, küçük bir Fransız kasabası yarışın sonu olacak.