Kıl Payı

1999 sezonunun son mücadelesi için Japonya'ya ayak bastığında şampiyonanın lideriydi. En yakın rakibi ile arasında dört puan fark vardı. Sıralama turlarında rakibi ikinci cebe yerleşirken kendisinin yarışa beşinci cepten başlayacak olması büyük bir dezavantajdı fakat önlerinde tamamlanması gereken 53 tur daha mevcuttu. Günün sonunda her türlü sonuç ortaya çıkabilirdi. Stresli bir mücadele olacaktı.

Eddie Irvine, strese pek de yabancı değildi. Kariyerinin başından beri bu stresle birlikte yaşıyordu. 1993 Japonya GP'sinde, Formula 1 kariyerinin henüz ilk yarışında altıncı olarak puan almayı başardı fakat dikkatleri bu sonuç yerine Ayrton Senna ile yaşadığı tartışmayla üzerine çekti. Irvine, yarış sırasında kendisine tur bindiren Senna'dan turunu iki kez geri aldı ve bu durum Brezilyalı pilotu oldukça öfkelendirdi. Öyle ki üç kez dünya şampiyonu tecrübeli isim, günü podyumun en üst basamağında noktalamış olmasına rağmen sinirlerine hakim olamadı. Gergin geçen basın toplantısının ardından soluğu Jordan garajında aldı ve profesyonel olmamakla suçladığı rakibinin yüzüne vurdu. Bu hareket, Senna'ya iki yarışlık bir men cezası olarak geri dönse de daha sonra bu ceza ertelendi.

Bir sonraki yarış Avustralya'daydı. Formasyon turunun ardından kalkacağı cebi ıskalayan Irvine, ekstra bir formasyon turuna daha sebep oldu. Starttan sonra da işler pek yolunda gitmedi ve 11. turda bariyerlere çarparak kendi adına yarışa ve sezona son noktayı koydu.

1994'e de olaylı bir giriş yaptı. Sezonun Interlagos'taki açılış mücadelesinde dört aracın birbirine girdiği ve Martin Brundle'ın kaskının çatladığı büyük bir kazaya neden oldu. Şans eseri kimseye bir şey olmasa da Irvine, bu kaza sebebiyle para cezası aldı ve sonraki üç yarıştan men edildi. Sırasıyla Pasifik, San Marino ve Monako GP'lerini kaçıran genç sürücü, İspanya'da puan alarak pistlere geri döndü. Yılın geri kalanını ve 1995'in tamamını Jordan'da geçirdikten sonra 1996 yılında Ferrari ile anlaşarak son dünya şampiyonu Michael Schumacher'in takım arkadaşı oldu.

Sezona Avustralya'da üçüncü olarak harika bir giriş yapsa da devamını getiremedi. Takvimdeki bütün yarışlar tamamlandığında Schumacher, kendisinden tam 48 puan öndeydi. Sonraki iki sezonda da sonuç benzer olmakla birlikte hikaye oldukça farklıydı. Irvine'ın performansı Ferrari'deki ilk yılına göre daha istikrarlıydı. Ancak Schumacher sürekli olarak bir adım önde kalmayı başarıyordu. Kuzey İrlandalı 1997'de beş, 1998'de ise tam sekiz yarışı podyumda tamamladı fakat buna rağmen puan tablosunda takım arkadaşının bir hayli gerisinde kaldı. Ancak bu farkın nedenini anlamak pek de zor değildi. 1997 ve 1998 sezonlarında Schumacher toplam 11 yarış kazanırken Irvine'ın tek bir galibiyeti bile yoktu.

Suskunluğunu 1999 Avustralya GP'sinde bozdu ve sezona galibiyetle başladı. Devamında uzunca bir süre zafer sevinci yaşayamasa da Monako ve Kanada'da podyuma çıkarak zirve takibini sürdürdü. Silverstone'da Michael Schumacher'in kaza yaparak bacağını kırması ise sezonun gidişatını tamamen değiştirdi. Bu noktadan itibaren Ferrari'nin yükü, takıma adım attığından bu yana meslektaşının gölgesinde kalan ve kendisine "ikinci pilot" rolü biçilen Irvine'ın üzerindeydi. 33 yaşındaki isim, Avusturya, Almanya ve Malezya'da elde ettiği zaferler eşliğinde bu yükü son yarışa kadar omuzlarında taşımayı başardı. Japonya'daki kapanış mücadelesinde ise ancak üçüncü olabildi ve pilotlar şampiyonluğunu yalnızca iki puan farkla Mika Hakkinen'e kaptırdı. Takımlarda ise yüzü gülen taraf Ferrari'ydi. Yine de bu sonuç, ayrılığın önüne geçemedi.

Milenyum sezonu başlarken Ferrari'deki koltuğunu Jordan'daki takım arkadaşına devreden Irvine, gridin yeni ekibi Jaguar ile nikah kıydı. Yeşiller içinde üç sezon geçirdi; 2001 Monako ve 2002 İtalya GP'lerinde üçüncü olarak Jaguar adına podyuma çıkan ilk ve tek isim oldu. 2002 sezonunun son mücadelesi Japonya'daydı. Kuzey İrlandalı, Formula 1'i Suzuka'da, başladığı yerde bıraktı.

Formula 1 macerası 10 yıl sürdü. Kariyerinin bütün zaferlerini tek bir sezona sığdırdı. Takım arkadaşı ve en büyük rakibi, aynı sezonda şanssız bir sakatlık geçirerek altı yarış kaçırdı. Son yarışa diğer büyük rakibinin dört puan önünde, lider olarak başladı fakat mutlu sona ulaşamadı. Olacaksa bir kere olacaktı; olmadı.