Kıvılcım: Clay Regazzoni

Clay Regazzoni, Formula 1 ile 1970 yılının Haziran ayında, Hollanda’da tanıştı. Henüz ilk yarışında dördüncü olarak puan aldı ve kariyerine oldukça güzel bir başlangıç yaptı. Yaklaşık iki ay sonra Avusturya’da çizgiyi ikinci sırada geçerek podyuma ilk adımlarını attı. Bir sonraki yarışta ise kendisini tribünlerden ve ekran başından takip eden milyonlarca Tifosi’nin gözleri önünde, Monza’da kariyerinin ilk galibiyetini elde etti. Bir Ferrari sürücüsü için daha karizmatik bir “ilk zafer” senaryosu düşünülemezdi.

Takvimdeki 13 yarışın yalnızca sekizinde yer almasına rağmen topladığı 33 puanla sezonu üçüncü sırada tamamladı. Ancak ilk sezonunda ortaya koyduğu bu güçlü performansın devamı gelmedi. İki sezon daha Ferrari ile yola devam eden İsviçreli, zaman zaman podyumda görünse de bu süreçte yeni bir zafer elde edemedi.

1973’te Ferrari ile sallantılı giden ilişkisine kısa bir ara verdi ve o yılı BRM kokpitinde geçirdi. Sezona Arjantin’de pole pozisyonuna oturarak, Brezilya’da puan alarak ve Güney Afrika’da ölümden dönerek başladı. Orta sıralarda bir yıl kafa dinledikten ve zihnini tazeledikten sonra kırmızı otomobile daha güçlü bir şekilde geri döndü. 1974’e iyi bir başlangıç yaptı ve ilk dört yarışın üçünü podyumda tamamladı. Sezonun onuncu yarışı sona erdiğinde galibiyeti yoktu fakat yalnızca iki kez yarış dışı kalmış, damalı bayrağa ulaştığı bütün yarışlardan puan almış ve bu yarışların beşinde podyuma çıkmayı başarmıştı. Takım arkadaşı ve şampiyona lideri Niki Lauda’nın yalnızca üç puan gerisinde, üçüncü sıradaydı.

Takvimdeki 11. yarış, Yeşil Cehennem’deydi. Pole pozisyonunun sahibi Lauda’ydı. Regazzoni ise hemen yanında, ikinci cepteydi. Ferrariler yarışa ilk çizgiden başlayacaklardı. Lauda’nın kötü kalkışı ile liderlik, yarışın henüz ilk metrelerinde Regazzoni’ye geçti. Takım arkadaşının ikramını memnuniyetle kabul eden İsviçreli, pozisyonunu yarışın sonuna kadar korumayı bildi ve günün sonunda ipi göğüsleyerek dokuz puanın sahibi oldu. Lauda’nın ikramı bununla da sınırlı değildi. Startta Regazzoni’nin yanı sıra Jody Scheckter’e de geçilen Avusturyalı pilot, kaybettiği sıraları geri almak için fazla agresif davranınca daha ilk turu tamamlayamadan kendini pistin dışında buldu. Şampiyonadaki en yakın takipçisi Emerson Fittipaldi de bir tur sonra yarış dışı kalarak Lauda’nın cömertliğine ortak olunca Regazzoni’nin aldığı dokuz puan, günün sonunda kendisini pilotlar şampiyonasında liderliğe taşıdı.

Şampiyona liderliği, sezonun son yarışına kadar Regazzoni’de kalmaya devam etmişti ancak Watkins Glen’deki son yarış öncesinde zirvede puan eşitliği söz konusuydu. Fittipaldi, rakibini yakalamıştı. Regazzoni’nin şampiyonluk için mutlaka rakibinden daha fazla puan alması gerekiyordu. Çünkü Fittipaldi sezon içerisinde üç kez zafer sevinci yaşarken kendisi yalnızca bir yarıştan zaferle ayrılmıştı. Puan eşitliği halinde şampiyonluk, galibiyet fazlasıyla Brezilyalı’ya gidecekti. İsviçreli buna engel olmalıydı. Fakat olamadı. Mücadeleyi liderin dört tur gerisinde, 11. sırada tamamlayarak yarışı puansız noktaladı.

Ferrari’deki ikinci dönemine de oldukça iddialı başlamış ve şampiyonluğu son yarışta kaybetmişti. Ancak bu ikinci iddialı başlangıcın da devamını getiremedi. Takım arkadaşı, 1975 sezonunu dokuz pole pozisyonu ve beş galibiyet ile adeta domine ederken Regazzoni, yalnızca Monza’da gelen zafer ve sezon boyunca topladığı 25 puanla beşinci sırada kaldı. Bir sonraki sezon da tablo benzerdi. Lauda, Nürburgring’de geçirdiği ağır kazaya ve akabinde kaçırdığı iki mücadeleye rağmen McLaren pilotu James Hunt’a karşı şampiyonluğu son yarışa kadar kovalamış ve yalnızca bir puanla kaçırmıştı. O son yarıştan da kendi isteğiyle çekilmişti. Regazzoni ise tıpkı geçen sezon olduğu gibi yalnızca bir galibiyet elde edebilmiş, 31 puan toplamış ve sezon sonunda bir kez daha puan tablosunun beşinci basamağına oturmuştu.

1977’de Şahlanan At, kendisinin yerine Carlos Reutemann’ı tercih etti. Bunun üzerine taraflar arasında ikinci ve son ayrılık yaşandı. “Eski” Ferrari pilotu, genç bir takımla yeni bir başlangıca yelken açtı. Ensign ismini taşıyan bu genç takımın kokpitinde sezona Arjantin’de altıncı olarak ve bir puan alarak giriş yaptı. Fakat yılın devamı çoğunlukla dayanıklılık sorunları ve kazalardan ibaretti. Sezonun sonlarına doğru İtalya’da ve Birleşik Devletler’de ikişer puan daha toplansa da mevcut birliktelik, sene sonunda noktalandı. Ertesi yıl, Shadow takımında da senaryo benzerdi. Takvimin ikinci yarışında, Brezilya’da kazanılan iki puanın ardından yılın geri kalanı çoğunlukla sıralama turlarında elenmeme mücadelesi ile geçti.

1979’da bir kez daha adres değiştirdi. Yine genç bir takımdaydı. Öyle ki Regazzoni Formula 1’e adım attığında bu takım henüz kurulmamıştı bile. İlk yarışlarına yalnızca dört yıl önce, 1975’te çıkmışlardı. İsviçreli ise dokuz sezonu devirmişti. Onlarla birlikte, bir kez daha başlamaya karar verdi.

İlk yarışlar sancılı geçse de sezon ortalarında Formula 1 tarihinin dönüm noktalarından birisi yaşandı. İngiltere merkezli bu genç takım, Silverstone’daki yarışı zaferle noktaladı. Asfalta adım attıkları günden bu yana beşinci kez podyum sevinci yaşıyorlardı fakat takımın 37 yaşındaki patronu Frank ve mesai arkadaşları için bu zafer bir ilkti. İlk kez en üst basamakta yer alıyorlardı ve bu tarihi başarının altında Regazzoni’nin imzası vardı.

Takımın başarıları tek bir zaferle sınırlı kalmadı. Ekip, bu zaferden aldığı ivmeyle hedeflerini büyüterek yoluna tam gaz devam etti fakat Regazzoni, bu yolculuğa bilet bulamadı. 1980 sezonu başlarken yerine bir kez daha Carlos Reutemann’ın tercih edilmesi üzerine Ensign kokpitine geri döndü. Sezonun dördüncü yarışında, Long Beach’te geçirdiği ağır kaza, vücudunun belden aşağısında kalıcı sinir hasarına neden oldu. Tecrübeli isim, felç nedeniyle Formula 1’i bırakmak zorunda kaldı. Frank ve ekibi ise sezonun devamında hem takımlarda hem de pilotlarda şampiyonluğa uzanarak Formula 1’de yeni bir çağın kapılarını araladı.

Gittiği her takımda kıvılcım etkisi yaratan bir isimdi. Ancak ya malzemeler eksik kaldı ya da ocak bir türlü alev almadı. Gün geldi malzemeler de tamamlandı, ocak da yandı fakat bu sefer de kaynattığı çorbanın tadına bakmak, Regazzoni’ye nasip olmadı.