Maestro

Juan Manuel Fangio, savaşlar sonrası iyice endüstrileşmeye başlayan dünyanın hız sporları dünyasında parlayan ilk yıldızlardan biriydi.

Juan, büyükbabası Guiseppe Fangio’nun 1887’de İtalya’dan göç ettiği Buenos Aires, Balcarce’de, 24 Haziran 1911’de dünyaya geldi. Altı çocuklu ailenin dördüncü üyesiydi Fangio.

13 yaşına geldiğinde kitabı-kalemi bırakıp Miguel Angel Casas tamirhanesinde çıraklığa başladı. Çıraklık vardiyası sonrasında arkadaşlarıyla gittiği bir futbol maçında ölümden döndü, iki ay boyunca yataktan çıkamadı.

21 yaşına geldiğinde her şey düzelmiş ve askerlik onu çağırmıştı. 1932’de askerdeyken komutanı, onu resmî şoförü olarak atadı.

JMF, 23’ünde Balcarce’ye döndüğünde futbol kariyerini ilerletmeyi planlıyordu. Hatta arkadaşı Jose Duffard ile kendisine Mar del Plata merkezli bir kulüpten teklif bile geldi. Fakat Fangio, arabalara olan tutkusunu keşfedince işler kökünden değişmeye başladı.

Fangio, piste ilk kez 1936’de yeniden inşa ettiği 1929 model Ford A ile başladı. Arjantin’deki deneyimleri onu 18-30 Ekim 1938 tarihli “Tourism Highway” etkinliğinde Luis Finocchietti’nin yardımcı pilotluğuna kadar götürdü.

1950’ler kapıda göründüğünde yönünü Formula 1’e kaydırdı. F1 kariyerindeki ilk yarışına 1950’de Britanya Grand Prix’inde çıktı. Aynı sezonda Monako’da ilk zaferini kazandı. 30’larının sonlarında başladığı için kariyerinin kısa süreceği tahmin ediliyordu. 1958’de Formula 1 kariyerindeki son yarışı olan Fransa Grand Prix’ine çıktığında beş dünya şampiyonluğu (1951, 1954, 1955, 1956, 1957) sığdırmıştı bile. 52 yarışın 51’inde startı alırken 24 galibiyet, 29 pole pozisyonu, 23 en hızlı tur ve 35 podyumu 245 kariyer puanıyla kombinlemişti.

Alfa Romeo, Maserati, Mercedes ve Ferrari’de turbo hibrit çağından çok çok uzak bir dönemde direksiyon sallarken tekniği ve pist dışı karakteriyle saygıları toplamış, genel geçer yargıda bile “Maestro” unvanına layık görülmüştü Fangio.