Play-off karneleri

Türkiye’nin milli takımlar düzeyinde play-off’la tanıştığı ilk heyecan İrlanda karşısındaydı. EURO 2000 Eleme 3. Grubu’nda Almanya’nın arkasında ikinci basamakta yer alan Türkiye, play-off’ta İrlanda Cumhuriyeti ile eşleşmişti. Mustafa Denizli’nin öğrencileri, 13 Kasım’da Lansdowne Road’da ilk sınavını verdi. İlk 11’de altı Fenerbahçeli, üç Galatasaraylı, iki Beşiktaşlı yer alıyordu. Maç boyunca Alpay önderliğinde sıfır hatayla oynayan ay-yıldızlılar, 77’de savunmadan çıkarken topu kaptırdı. Fırsatçı Robbie Keane takımına umut veren golü kaydetti. Ama sevinç uzun sürmedi. 82’de kazanılan penaltıda topun başında Tayfur Havutçu vardı. Kusursuz bir atış kullanan Havutçu, tur umutlarını yeşertti. İkinci maç Bursa’da oynandı. 90 dakika boyunca taraflar tabelayı değiştiremeyince ay-yıldızlılar şampiyona biletini cebine koydu. Mustafa Denizli’nin tur sonrasında “İrlanda’yı yendik ama önemli olan içimizdeki İrlandalıları yenmek” sözü Türk futbol tarihindeki yerini aldı.

Avusturya zorlamadı
Güney Kore ve Japonya’nın ortaklaşa düzenlediği 2002 Dünya Kupası için kaderimizi yine play-off maçları tayin etmişti. İsveç’in arkasında grubunu ikinci tamamlayan Türkiye, play-off kurasında Avusturya ile karşılaştı. Viyana’da oynanan ilk maçta Tugay Kerimoğlu’nun asistinde Okan Buruk tur biletini cebe koymuştu. Ali Sami Yen’de milliler 5-0’la şov yaparak güle oynaya rüya gibi geçecek Dünya Kupası’na kesin kaydını yaptırdı.

Ne umduk, ne bulduk!
Bu sefer rota Euro 2004’tü ve yolda yine play-off durağı vardı. Otobüse ya binecektik ya da eve geri dönecektik. İkincisi oldu. “Çek bi Letonya” nidalarıyla girdiğimiz kurada, birçok kişinin isteği gerçekleşmişti ancak Letonya tam anlamıyla kapalı kutuydu. Riga’daki ilk maçta ay-yıldızlılar 1-0 mağlup olup geldi İstanbul’a. Türkiye o gün Maris Verpakovskis diye bir oyuncuyu tanımıştı, bir daha da unutmayacaktı. İkinci maç için uzam İnönü Stadı’ydı. İlhan Mansız’ın enfes volesiyle tabela değişti, ikinci yarı Hakan Şükür sahne aldı ancak sonrası tufan oldu. Verpakovskis iki kez daha ağları havalandırınca umut kelimesi Türkiye için tüm anlamını yitirdi.

Olaylar olaylar!
Yine bir organizasyon, yine play-off. Ukrayna’nın iki puan gerisinde kıl payı ikinci olup play-off vizesi alan Türkiye, kurada bu sefer zorlu bir rakibi; İsviçre’yi çekmişti. Seribaşı avantajıyla ilk maçı Bern’de oynadı ay-yıldızlılar. Ama avantaj falan hak getire! İlk yarı Senderos, bitime dört dakika kala da Behrami’den gelen goller İstanbul’da “Mucize nedir, nasıl yapılır?” sorularını akıllara getirmişti. Şükrü Saracoğlu’ndaki maç Türk futbol tarihinin hem sonuç hem de yaşanan olaylar nedeniyle kara bir günü olarak tarihteki yerini aldı. Maçı 4-2 kazanan milliler; tur, prestij, saygınlık, misafirperverlik gibi olguları yitirdi. Maç sonunda çıkan olaylar nedeniyle milli takım çok ağır cezalar aldı.

O zamanlar Bilic sahadaydı
Hırvatistan’ın play-off serüveni Türkiye’den daha önce başladı. 1998 Dünya Kupası elemelerinde play-off’a kapağı atan Hırvatlar, Ukrayna ile eşleşti. İlk maç Zagreb’de oynandı. 2006’dan bu yana takımı çalıştıran Slaven Bilic ve Vlaovic’in golleriyle kupaya rezervasyon yaptıran Hırvatistan, ikinci maçta sahadan 1-1’lik sonuçla ayrılıp Fransa trenine atladı. Altın jenerasyon olarak adlandırılan, Davor Suker, Boban, Prosinecki gibi isimlerin olduğu kadro Dünya Kupası’nı üçüncü olarak tamamlayarak tarihi başarıya imza attı.

Aynı yerde, farklı hikâye!
Türkiye, Letonya’ya boyun eğerken, Hırvatlar da EURO 2004 sevdasına Slovenya ile kozlarını paylaşıyordu. İlk maçta Hırvatistan Dado Prso ile öne geçti ama cevap 22’de Ermin Silijak’tan geldi. İkinci randevuda yer başkent Ljubljana’ydı. Türkiye’yi nasıl Verpakovskis yıktıysa Slovenleri de Dado Prso bitirdi. Deplasmanda da boş geçmeyen golcü futbolcu takımını Portekiz’e götürdü.