Günün Tarihi

Daha önce de anlatmıştım Avusturya Lisesi'nde okuduğumu. Bizim Franz Steiner diye bir Almanca öğretmeniniz vardı, adam Beşiktaş hastası. Ne olacak demeyin, bu tombik sakallı Wieselburg denilen bir köyde doğmuştu. Elin Avusturyalısı, hocalık yapmaya başladığı topraklarda bir takıma bayılmış, gözü Feyyaz'dan başkasını görmez olmuştu. Bu arada koca sınıfta siyah-beyazlılara gönül vermiş çocuk sayısı tek tükle anlatılmayacak kadar azdı!

Pazartesi günleri ilk dersimiz Almancaydı. Haftanın başında çekilecek işkence değildi. Ödevler, sözlüler derken imanımız gevrerdi. İşte bu satırların yazarı, o günlerde bir karpuz daha taşıyordu koltuğunun altında: Sınıf başkanı!

Sıfatım nedeniyle hocalarla dersi kaynatma işi de bana düşüyordu. Çoğu tuzağa düşmezken, aynı zamanda sınıf öğretmeni olan Almancacı dünden buna razıydı. Ne de olsa zaman Milne zamanıydı, Metin-Ali-Feyyaz atıyor, Steiner çoşuyordu.

Tam 23 yıl önce pazar günü Galatasaray ile Beşiktaş kozlarını Ali Sami Yen'de paylaşıyordu. Neuchatel fatihi Aslan, yoluna Avrupa'da doludizgin devam ederken, siyah-beyazlılar liderlik kovalıyordu. Başlama vuruşu öncesi Mustafa Denizli emin, Gordon ise temkinli konuşuyordu.

Uğur'un golüyle öne geçen Cimbom, sahada esen Feyyaz kasırgasına teslim oluyordu. Kibar yıldız, kanatlanmış, o uçtukça da Kartal Aslan'ı gagalamıştı. Maç günü asker olan forvet, hat-trick yaparak birliğine teslim olurken, Zeki'nin uzaklardan şutu Simoviç'in hatasıyla gol olmuştu.

Doksan dakika sonunda tabelada Beşiktaş dört yazıyor, Aslan'ın hanesindeki bir bozgunu müjdeliyordu. Aslında karşılaşmaya baksanız, Uğur'un direkten dönen vuruşu gol olsa belki tam tersi bir senaryo ortaya çıkabilirdi fakat ilahlar tercini çoktan yapmıştı.

Hâl böyle olunca da sözlüsüz, azarsız tatlı bir pazartesi sabahı geçirmiştik okulda. Steiner Feyyaz'a şiirler yazarken zil çalmış, sınıfça acı çekmek önünümüzdeki derslere kalmıştı.