tito vilanova emre ozcan

Barcelona’da Pep Guardiola’nın geçtiğimiz sezon sonunda teknik direktörlükten ayrılacağını açıklamasının arkasında çok fazla neden var ve muhtemelen bunların da birçoğu futbola dair. Teknik direktörlüğe geldiği günden beri sürekli yenilik peşinde koşan, oyuncu rollerini farklılaştıran, Messi’yi bambaşka bir oyuncu haline getirip potansiyeline ulaşmasını sağlayan, sistemde sürekli bir devinim yaratmaya çalışan Guardiola’nın sona yaklaştığı aslında yapı itibarıyla sorunsuz görünen takımda yenilik ve farklılığı çok derin bir yüzeyde yapıp üçlü savunmaya dönmesiyle anlaşılmıştı. Barcelona, geçtiğimiz sezon üçlü savunmayı dahi çok farklı bir şekilde oynadığı maçların önemli bir bölümünde zorlandı ve istedikleri akıcılığı sezon büyük bölümünde yakalayamadılar.

Barcelona’nın böyle bir değişikliğe ihtiyacı var mıydı sorusu ayrı bir yazının konusu ama çok kısa sürede elde edilebilecek bütün başarıları kazanan Pep Guardiola için bu ihtiyaç zaruriydi ve artık Barcelona’yla dış dünyaya değil de kendi içinde meydan okuyan Guardiola, yaşadığı başarısız sezon sonrasında kendisini yıpranmış hissedip takımı bıraktı.

Barcelona’nın ne kadar farklı bir kulüp yapısına sahip olduğunun şifrelerinin ortaya çıkma zamanı bir kez daha gelmişti. Ya kendi sistemlerinde diretip bu büyük problemi kendi içlerinde çözmeye çalışacaklardı. Ya da dışarıdan bir dünya markası transfer edip takım sistemine ilk çomağı kendileri sokacaktı.

Barcelona kendisinden bekleneni yaptı ve dışarıdan bir aklın yapıyı tamamen bozma tehlikesini göze almak istemedi ve Pep Guardiola’nın yardımcılığını yapan, aynı onun gibi altyapıda ve B takımda tecrübe yaşamış Tito Vilanova’ya takımı teslim etti.

Vilanova’nın futbol aklı Guardiola onaylı, üstelik futbolcular da yeni hocanın hakkını veriyor. Her ne kadar Frank Rijkaard – Henk Ten Cate tarzı özellikle tek taraflı bir faydalanma ilişkisine sahip olmasalar da Guardiola, Tito Vilanova’nın takımın sistemine ve taktik yapısına çok önemli katkılar yaptığını söylüyor. Ki Barcelona’da Tito Vilanova’nın aslında adeta Ten Cate gibi Guardiola’nın her şeyi olduğuna ve Barcelona’nın yeşil saha üzerindeki tüm başarılarının arka planında onun olduğuna dair inanışlar da oldukça kuvvetli.

Sezonun ilk maçında Real Sociedad’a karşı konulan futbol ve eski sezonların 4-3-3’ünün geri dönüşü bu bağlamda takım ve camia için büyük bir umut. Yıllardır çekilen sol bek problemini geçtiğimiz sezon ligin en iyi sol bek performanslarından birini koyup üzerine Euro 2012’de sağlamasını yapan Jordi Alba’yla çözerek eski yapı içindeki önemli bir sıkıntıyı aşan Barcelona’da Tito’nun yapı hakkında çok net olmayan tavrı Alex Song’un ilginç transferiyle birlikte farklı bir noktaya gidebilir.

Song, eğer orta sahaya rotasyon amacıyla transfer edildiyse mantıklı fakat aynı Mascherano gibi stoperde kullanılma ihtimali varsa bunun üçlü defans üzerinde gerçekleşmesi daha mantıklı görünüyor ve böyle bir durumda işler yeniden kötüye gitmeye devam edebilir. Teknik direktörlerdeki teknik-taktik bilgileri kuşkusuz bu işin en önemli kısımlarından biri ama insan yönetimi ve baskıyla mücadele olmadan bu tarz dehaların daha önce sayısız başarısızlıkları yaşandı. Barcelona özelinde Tito’nun teknik direktörlüğündeki en büyük muhtemel problemlerden biri oyuncuların genç teknik adamı hala yardımcı gibi görmeleri olur ki olgun karakterlere sahip Barcelona’da bunun ne kadar ortaya çıkacağı muamma.

Tito Vilanova eğer Jose Mourinho’nun akıl oyunlarına kapılmayıp Portekizli’nin basını yönlendirme gücüne karşı koyabilirse başarılı olabilir ama bunun için asli şart 4-3-3’de diretmesi olabilir. Barcelona, geçtiğimiz sezon yaşadığı tüm kayıplara ve bazı kritik oyuncuların yaşlanmasına rağmen klasik 4-3-3’lerini uyguladıkları vakit hala gezegenin en iyi takımı konumunda. Real Sociedad maçı, bu durumun bir ön izlemesi olarak La Liga’nın ilk haftasında yer aldı ve devamında işler geçtiğimiz sezondan çok daha farklı bir şekilde gelişebilir.