Allegri'nin Milan'ı

Geçtiğimiz sezonu beklentilerin üstünde bir performans ile şampiyon kapayan Milan için sessiz ve derinden bir yeniden yapılanma geçirdiler demek pek de yanlış değildi. Bu değişimin öncüsü olan Allegri de dahil yenilenmekte olan oyuncu topluluğunda yıldızların yanında en az onlar kadar sistemde önemli yer tutan Milan ismine göre düşük profile sahip futbolcular yer alıyordu. Abate, Boateng, Emanuelson, zaman zaman kapasitesinin üstüne çıkan Antonini ve müthiş bir sezon geçiren Abbiati.

Bunlara ek olarak sezonun büyük kısmını sağlam geçiren Nesta gibi bir müdafaa fenomeni, bence dünyanın en iyilerinden Thiago Silva ve nerdeyse her maç skora etki eden Zlatan-Pato-Robinho ve sonradan Cassano’nun da eklendiği hücum hattı. Allegri’nin Milan’ı Serie A’da uzun yıllardır muhtaç olduğu iki şeye sahipti artık. Her maça aynı ciddiyetle çıkma motivasyonu ve dinamizm.

Allegri’nin Milan’ının şampiyonluğundaki en önemli etkenlerden biri de takımın büyük maçlardaki performansıydı. Zirve için yarıştığı rakipleri Napoli ve Inter karşısında 4’te 4 yapan Allegri’nin takımı ligin kırılma anlarında Napoli ve Inter’i hem puan olarak hem de mental olarak zirvenin gerisine atmıştı bu performansıyla.

Bu sezon için Milan’da planları sekteye uğratan yegane gelişme ise büyük maçlardaki kötü performanslar oldu. Juventus-Inter-Napoli-Lazio. Büyük maçlardan bir türlü istediğini alamayan, sadece skor olarak değil oyun olarak da genelde silik bir Milan vardı bu sezon şimdiye kadar. Büyük maçlar söz konusu olduğunda bu sezon istenilen oyun Şampiyonlar Ligi’ndeki Arsenal galibiyetinde ve içeride kaybedilen Barcelona maçında sergilenmişti. Geçtiğimiz yıl Şampiyonlar Ligi’nde oldukça vasat saha içi performanslar sergileyen Milan gerçeği gözümüzün önündeyken şunu söylemek bir nevi iki sezon arasında Milan takımının zihniyet farkını ortaya koyacaktır. Uzun yıllardır Serie A şampiyonluğuna hasret Milan için kadro revizyonu bir Serie A şampiyonluğu ile taçlanabilir ve reformun altı doldurulabilirdi.

Serie A’daki her maça Şampiyonlar Ligi yarı final maçıymışcasına ciddiyetle çıkan ama Şampiyonlar ligi maçlarında bilindik Milan reflekslerini gösteremeyen oyuncu topluluğunun kafalarında ana cephe olarak ligin yer aldığını söyleyebiliriz. Bu sezon ise kulübün Berlusconi başa geçtiğinden beri her zaman ana hedefi olan Şampiyonlar Ligi cephesi takımın öncelikli hedefi olmuş durumda ve kadro olarak ikisine de aynı enerjiyi verebilecek bir derinliğe sahip değil Milan.

Klasik sakatlıklarla dolu kış döneminin ardından tekrar toparlanan Milan kadrosu için ligin dönüm noktası bu hafta Juventus karşısında çıkacağı maç. Arsenal karşısında alınan güzel sonuç Allegri’nin ve takımın üstündeki Şampiyonlar Ligi baskısını azaltmıştır. Sene başından beri büyük maçlarda mental olarak rakibini alt edemeyen Milan için Conte’nin Juventus’u en ciddi rakip olacaktır. Conte başta olmak üzere sezon başından beri “Ligin favorisi Milan”, “Evet iyi gidiyoruz ama Milan çok daha iyi bir takım” diyerek sürekli baskıyı kendi üzerinden Milan’a atan Juventus saha içinde olduğu kadar psikolojik savaşta da rakibinden önde şimdiye kadar. Yenemiyorsan yenilme felsefesinin İtalya temsilcisi olma yolundaki Juventus’un hala namağlup şekilde yoluna devam etmesi Torinolular için büyük avantaj. Pirlo’nun kendini San Siro’da “vazgeçilebilir” futbolcu haline getiren Allegri’ye karşı cevabının nasıl olacağını da izleyebiliriz bu hafta.

Pirlo önderliğinde Milan benzeri arzulu, dinamik ve nispeten düşük profilli isimlerle ritm ve hava kazandı Juventus bu sezon. Juventus “Yenilmez” sıfatını bu sezon fazlasıyla hak etmesine rağmen bu maçın ve ligin kaderini Milan’ın belirleyeceğini düşünüyorum. Allegri’nin takımında en önemli birk aç dişliden olan ve sınıf atlayan Boateng’in yanı sıra Thiago Silva, Abate ve Nocerino’nun performansları büyük maçın skoruna direkt etki edecektir. Geçen sezon sadece 24 gol yiyen Milan bu sezon bitime daha 14 hafta varken 21 gol yemiş durumda. Rakibi Juventus’tan tam 7 gol daha fazla yemiş. Madalyonun öbür tarafına bakıldığında ise Juventus’tan 12 gol fazla atmış olduğu görülmekte. Zlatan’ın yokluğunda son haftalarda tekrar forma girmeye başlayan Robinho, Maxi Lopez ve “Firavun” El Shaarawy ileride skordan ziyade boş koşuları ile geriden gelecek orta saha elemanlarına kanal açma işlevi göreceklerdir.

Beraberliğin Milan’ı zirveden uzak tutmayacağı yarışın devam edeceği gerçeğine karşın Juventus’a karşı iç sahada kazanamamak lig yarışında zihinlerde bir kırılmaya yol açacaktır Milan’da. Allegri’nin takımı geçen yıl büyük maçlarda kazandığı formülü yani rakibin oyununu ortaya sıkıştırıp ani çıkışlarla dengesiz yakaladığı rakibi nakavt etmeyi bu maçta da sabırla deneyip gerçekleştirmek zorunda. Yoksa Juventus’un San Siro’dan alacağı 1 puan bile az olan puan farkını belki arttırmasa da psikolojik cephede savaşın galibinin Juventus olması adına büyük bir adım olacaktır.