Serie A'da ilk devrenin iyileri, kötüleri ve idare ederleri | Serie A raporu #11

“NBA Karnesi”ni yazan Melih Cavkaytar’ın karne formatını, devre arasına giren İtalya Serie A üzerinde uygulamanın mantıklı olacağını düşünerek elime pilot kalemimi, masama tipeksimi aldım ve İtalya’da karneleri dağıtmaya karar verdim.

Sürpriz gibi görünse de aslında Inter’in devre arasına lider girmesi pek de şaşırtıcı değil. Sezon başında son yıllardaki en yüksek harcamasını yapan Milano temsilcisi, Antonio Conte’nin ilk sezonlardaki direkt etkisiyle beraber uzun süredir uzak olduğu zirveyle hasret gideriyor. Lautaro Martinez’in kariyer sezonunu geçirmesine Romelu Lukaku gibi bir isim eklendiğinde hücumda işler istediği gibi gidiyor. Defans ve orta sahadaki opsiyon bolluğu da artı haneye eklenince sezonun ikinci yarısı için Inter güçlü bir şampiyonluk adayı olmaya devam ediyor.

Lazio belki de sezonun ilk yarısında en izlenesi, futbolu en fazla keyif veren takımdı. Simone Inzaghi’nin öğrencileri, Juventus galibiyetiyle iyice gözleri üzerine çevirmişken İtalya Süper Kupası’nda yine Juventus’u yenerek zafere ulaşınca Şampiyonlar Ligi bileti için son yıllarda hiç olmadığı kadar ciddi bir aday konumuna geldi. Ciro Immobile ise sezonun şu ana kadarki en iyi oyuncusu konumunda. Olimpico’da onları alt etmek için iyi olmaktan fazlasına ihtiyaç var.

Paolo Fonseca’nın Roma’sı sezona, geçtiğimiz sezonki Roma’nın bıraktığı yerden girdi. Eylül ayında içerde kaybettikleri Atalanta maçından sonra sadece tek yenilgi aldılar ve her koşulda galibiyet alır hâle geldiler. Lorenzo Pellegrini’nin son haftalardaki yükselen grafiği sezonun ikinci yarısında Roma’nın hücum yollarında önemli bir rol oynayacaktır. Chris Smalling ise Manchester United’la geçirdiği kaotik dönemin ardından Roma’da tekrar futbol oynamaktan keyif aldığını hatırladı.

Sezon başlamadan önce İstanbul’da oynadıkları Fenerbahçe maçında yansıttıkları görüntü, ne ileri ne geri, klasik bir Cagliari izleyeceğimiz yönündeydi. Sezona da çok iyi başlayamayan Sardunya temsilcisi, Radja Nainggolan’ın saha içi ve saha dışı liderliğiyle önce dengeli ve iyi, ardından zirve mücadelesinde adından bahsettiren bir takım oldu. Aralık ayıyla beraber beklenen puan kayıplarını arka arkaya almış olsalar da iki ay gibi bir süreyi ilk dört içinde geçirmeleri büyük bir başarıydı. Rolando Maran’ın öğrencileri sezonu nerede tamamlar bilinmez ama kolay kolay unutulmayacak bir sezon yaşadıkları söylenebilir.

Juventus için Inter’e dair söylediklerimizi tekrarlamak güç. Hâlâ şampiyonluğun en güçlü adayı olsalar da işleri o kadar kolay olmayacak. Maurizio Sarri’nin sezon başında içinde bulunduğu ikilem, Juventus’ta var olmak zorunda olmanın getirdiği pragmatik düşünce yapısıyla çözülmeye başladı. Kendi oyun anlayışından feragat eden Sarri’nin çözmek zorunda olduğu bir diğer önemli sorun ise Cristiano Ronaldo’nun merkeze alınacağı bir oyun sistemi. Ronaldo’suz oyun opsiyonlarında başarıya ulaşan Sarri bakalım ikinci yarıda neler yapacak. Sampdoria maçı bu doğrultuda Juventus’un yol haritası olabilir.

Gian Piero Gasperini’nin Atalanta’sı, 2010’lu yıllar denince İtalya futbolunda akla gelecek belki de tek teknik adam takımı olacak. Üçlü savunmasıyla harika işlere imza atan Gasperini, Papu Gomez ve Josip Iliçiç gibi yıllardır İtalya’da bulunan futbolcuların içindeki cevheri çıkarıp doğru transfer politikasıyla Şampiyonlar Ligi’ne, Şampiyonlar Ligi’nde de bir üst tura yükseldi. Ligde formsuz bir dönemde kaybettikleri puanlar onları beşincilikte tutuyor olsa da sezon sonunda ilk dört içinde olmamaları büyük bir sürpriz olarak sayılacaktır.

Sinisa Mihajloviç’in sağlık sorunlarıyla başlayan sezonu hem saha içinde hem de saha dışındaki olumlu gelişmelerle sürdürüyor Bologna. Mihajloviç’in kanseri atlatmasının ardından çıktıkları beş maçta kazandıkları 10 puanla küme düşme hattından sıkışık orta sıralarda iyi bir konuma gelmeleri, ikinci devreyle beraber daha iyi günler geçireceklerinin bir işareti. Dönem ödevini iyi yaptığı için yüksek kanaat kullanıyoruz.

Carlo Ancelotti’yle başlayan sezona Gennaro Gattuso’yla devam etme kararı almaları bile listenin bu tarafında olmaları için yeterli. Saha içi tarafa geçecek olursak kalecileri Alex Meret dışında güven veren oyuncuya sahip değil Napoli. Fabian Ruiz’in ismi de belki bu noktada söylenebilir ama yine de yeterli olmayacaktır. Lorenzo Insigine, Dries Mertens gibi isimlere gelecek olursak… Napoli’nin şu anki konumu daha net ortaya çıkmakta. Savunmanın belkemiği olan Kalidou Koulibaly, Kostas Manolas’la bir türlü uyum sağlayamayıp Napoli kariyerinin en formsuz günlerini geçirince de olanlar oluyor. Napoli için bu sezon olumlu cümleler kurmakta zorlandık ve Gattuso tercihiyle beraber bu durum devam edecek gibi görünüyor. Velini çağırırsan çok mutlu olacağız Napoli.

Milan için sadece bu sezonun değil, son 10 yılın en büyük hayal kırıklığı denebilir. Bir sorunundan bahsederken bir başka sorunu mutlulukla karşılıyor Milan. Kariyerinin sonuna gelmiş bir Zlatan’ı çözüm olarak görüp kadroya katmaları da tam “Milan bir hareket”. Kolay kolay normale dönecek gibi görünmüyorlar.

Daha şimdiden iki teknik direktör eskitti Cenova temsilcisi. Futbolun doğrularına dair bilinen her şeyi elinin tersiyle itmeleri yetmezmiş gibi çözüm olma ihtimali olan tüm kozlarını da teker teker bırakıyorlar. 38. hafta sonrası puan durumuna baktığımızda Genoa’yı Serie B yolcusu olarak görmemiz işten bile değil. İkinci devre çözüm üretebilmeleri de pek olası değil gibi...