Süper Lig - Ulvi prim menemen

Beşiktaş, Fenerbahçe karşısında çok önemli bir galibiyete imza attı. İmzanın arkasındaki isim ilk yarıda eski performansına yeniden kavuşan Fernandes oldu. Aybaba ise Beşiktaş’ın kağıt üstündeki tezat renkleri gibiydi, ilk yarıda siyah ikinci yarıda beyaz.

Neden bilmiyorum, ama siyah beyazlı takımın Fenerbahçe karşısına hiç maç kaybetmediği kırmızı formayla çıkmasından hem tedirgin hem de rahatsız oldum. Sanırım bu tür batıl inanç, totem gibi meselelerle kişisel bir sorunum var.

Ev sahibi takımlar tercih etmediği sürece, kırmızı formayı giydiği hiç bir maçı kaybetmeyen Beşiktaş’ın asıl renklerine olan inanç, yerini daha ateşli bir renge, kırmızıya bırakmışken Fenerbahçe gibi, son haftalarda durumu toparlamış olan bir rakibin feda sezonunda oyuncular ve taraftarca tutunulan bir değerden olma riski vardı. Yani kırmızı formaya atfedilen inanç yerle bir olabilirdi. Nitekim Beşiktaş’ın ilk yarıda oynadığı futbol, orta sahayı çok hızlı geçen Fenerbahçe ataklarında bocalayan defans, kırmızı formanın sonunu getirecek gibi görünüyordu.

Yine de şunu unutmamakta fayda var: Beşiktaş, Galatasaray karşına kırmızı formayla çıksa maçı kazanabilecek miydi? İsterseniz ödülü menemen olan bu iddiayı suyundan da koyup abartarak şu soruyu soralım; Beşiktaş, Barcelona karşısına kırmızı formayla çıkarsa sizce netice ne olur?

Yazının gidişatından endişe edenler için faraziyeleri bir kenara bırakıp, Beşiktaş’ın İnönü’de kazandığı son derbi maçına "top yuvarlaktır" kurtarıcı bağlacıyla, futbol ortamının alışık olduğumuz bağlamı çerçevesinde bakalım.

Galatasaray'ın puan kaybettiği haftayı iyi değerlendirmek isteyen Fenerbahçe maçın ilk dakikalarında Beşiktaş'ı adeta kendi yarı sahasına hapsetti. Ardından maçın seyrine büyük oranda tesir eden Fenerbahçe’nin ofsayt gerekçesiyle verilmeyen nizami golünü Beşiktaş defansı ve hakemlerle birlikte prova niyetine izledik. Fenerbahçe sayılmayan bu gölün ardından benzeri bir organizasyonla öne geçti ve hemen ardından oyunu daha çok kendi yarı sahasında kabul etmeye başladı.

Çok atan ve çok yiyen bir takıma karşı oynarken golden sonra geri çekilmek Fenerbahçe’nin yaptığı en büyük yanlış oldu. Beşiktaş’ın skoru eşitlemek için rakip sahaya daha fazla koşular yapmaya başladığı dakikalarda Fernandes için yarı penaltı anlamına gelen serbest vuruşu kırmızı formalıların skoru eşitlemesini sağladı. Maça denge gelirken, o dakikaya kadar bocalayan Beşiktaş orta sahası ve defansı kaybetme korkusundan sıyrılmayı başardı.

İlk yarısı berabere biten maçın ikinci yarısında sahada farklı bir Beşiktaş izleme ayrıcalığına sahip olduk. Bizlere bu lüksü sunan, Beşiktaş’ın bu yıl oynadığı futbolda ve kazandığı puanlarda en önemli pay sahibi kişi Fernandes idi. Manuel Fernandes özellikle ikinci yarıda sahanın her yerinde mücadele ederek sadece takımının kazanması için değil, daha önceki maçlarda olduğu gibi, diğer arkadaşlarının maça asılmasını motive edecek tüm yeteneklerini ortaya koydu.

İkinci yarıda Fenerbahçe’yle oynadığının farkına vararak duruma uyanan Aybaba’nın doğru hamlelerinin de hakkını teslim etmek gerekir. Samet Aybaba özellikle büyük takımlara oynarken maçların ilk yarısını heba etme alışkanlığından acilen kurtulmalı. Sahada olan biteni okumak için 45 dakikayı harcamak eskilerde kalmış bir alışkanlık olsa gerek. Ayrıca şans her defasında Aybaba’nın yanında olmaz. Beşiktaş’ın son dakikada attığı golün asistini veren Fenerbahçe’nin galibiyet için maçı riske eden oyun anlayışı olduğu unutulmamalı. Futbol bir yönüyle bir hata oyunudur. Bir anda dengeler ve kimlikler yer değiştirebilir. Nitekim öyle de oldu, Aykut Kocaman’ın maç içinde denediği taktikler ilk yarıda ne kadar doğruysa ikinci yarıda o kadar yanlıştı. Aybaba ise bu yanlışlardan faydalanmayı iyi bildi.

Attığı golden sonra Aybaba' nın en ulvi pirimi olan menemenle tanışacak Niang’a afiyet olsun.

Sonuç olarak Beşiktaş, Galatasaray’ın bir puanı zor kopardığı bir haftada çok önemli bir galibiyet almış oldu, biz ne kadar tenkit etsek de Aybaba kağıt üstünde başarılı, haliyle insan düşünmeden edemiyor... Adnan Aybaba ciddiye alınıp, yıllar önce dinlense, acaba sonuç nasıl olurdu?