Bozkurt K. Yılmaz: Seri bozuldu mu ?

1997 Ağustos ayında yılında ülke genelinde şirketler de dahil sadece 25.000 bilgisayarın internet bağlantısı olduğu tahmin ediliyordu. Cep telefonuna sahip olanlar şişman pil kullanarak şarj sürelerini iki katına çıkarmanın mutluğunu yaşıyorlardı. Eh, telefon biraz ağır olacaktı ama her güzel şeyin bir bedeli vardı… Bir başka mutluluk yaşayan da Trabzonspor olmuş 23 Ağustos’ta Fenerbahçe’yi Kadıköy’de 3-1 yenmişti ve bugüne kadar uzayan Kadıköy’deki galibiyet hasreti o gün başlamıştı… Fenerbahçe’nin gerginlikle beslendiği yıllardı ve iç saha maçları televizyondan yayınlanmıyordu. Futbolda uzun süren hiçbir gerginlik taraflara mutluluk sağlamıyor...

Şenol Güneş döneminde Fenerbahçe maçlarına farklı motivasyonlar ile çıkan Trabzonpor’un gerginliği hep Fenerbahçe’ye yaradı… Saha içinde kartların, saha dışında her çeşit yanıcı-yakıcı-kesici yabancı maddelerin, fanilaların, thsirtlerin, içi zenginleştirilmiş(!) konfetilerin havada uçuştuğu maçlarda Fenerbahçe sakin kalarak kazanmasını bildi… Bu gerginliğin Trabzon’a yaramadığını ilk fark eden Tolunay Kafkas oldu. Maç öncesi demeçlerini saha içi ile sınırlı tutmaya çalıştı. Gerçi sonuç anlamında başarılı olamadı ama Mustafa Reşit Akçay’a bir ışık yaktı… Mustafa Reşit Akçay da dün takımını sahaya “gereksiz sertlikten kaçının” mesajı ve “1 puan iyidir, 2 puan zaten yok, 3 puan harika olur” hedefi ile çıkarmıştı.

Ersun Yanal, sakatlanan Raul’un boşluğunu Holmen ile doldurmayı planlamıştı. Şirketlerde derler ya “işini iyi yapman seni başarılı kılar, işini başarılı yapıp yanına yaratıcılık eklemen seni terfi ettirir” diye. İşte Holmen terfi edemeyecek bir performans sergiledi. Maç bittikten ,sonra televizyon başında, kahvede, minibüste, metrobüste “ah keşke Christian oynasaydı” diyenlerden biri de belki Ersun Hoca’ydı…

Gökhan Gönül ve Kuyt ikilisinin Aykut-Olcan ikilisine üstünlük sağlayamaması , Fenerbahçe cephesinde en beklenmeyen senaryoydu. A2 ile idman yapan Semih hariç eldeki tüm forvetleri sahaya sürmek de gol getirmeyen diğer senaryo oldu… Fenerbahçe yine çok denedi, çok vurdu, çok kaçırdı ama olmadı! Egemen-Bekir ikilisi maç öncesi endişeleri boşa çıkarıp hatasız oyandılar. Caner sezon başından beri süren akıllı, istekli futbolunu ve kolunu doksan derecelik açıyla yukarıya kaldırıp, dudak okuma uzmanı olmadan da anlaşılabilen sözleri söyleme huyunu da devam ettirdi. Bazen tepkiniz dozajı haklılığınızı örtebiliyor…

Hüseyin Göçek, Fenerbahçe için en heyecan verici hakemlerden. 2010-11 yılında Gaziantepli futbolcuların Murakami’nin “Sahilde Kafka” kitabındaki bilinç kaybı öykülerini aratmayacak hareketlerini görmezden gelmiş; ama maç uzatmalarda Fenerbahçe lehine dönmüştü. Bir sezon sonraki Mersin İY maçı da yine uzatmalarda Fenerbahçe lehine sonuçlandı. Geçen sezon kupadaki Eskişehirspor maçı da penaltılara kaldı… Yani onun yönettiği maçlar Fenerbahçe için hep adrenalin dolu olmuş ama Sarı Kanaryalar maçı kazanmış… Bu kez de heyecanı verdi ama olmadı. E golü de o mu atacak ?

Kaleci Onur’un oyunu soğutma hareketleri futbolun içinde var; ancak bu 10.dakikada başlarsa teorik olarak cezası da var. İster Trabzon’da ister Kadıköy’de, sahaya çiklet dahi atmak çirkinlik… Evet şişe de çakı da atılıyor ama hepsi boy boy çirkinlikler.

Neticede Fenerbahçe istekli futbol, Trabzonspor Kadıköy’de kazanamama, Hüseyin Göçek heyecan verme serilerine devam ettiler.

Fenerbahçe bayram sonrası Kayseri’de galip gelirse yine futbol konuşulur. Seri devam eder .

Bir puan kay bında seri bozulmuş olur, Sow jetski ile Etiler’de kaza yapmış, Ersun Hoca Çekoslavak Milli takımını da çalıştırmak istiyormuş haberleri çıkar, inananı, konuşanı da bol olur… Fenerbahçe uçlarda yaşar.