Sezon değerlendirmesi

Kayaklı koşuda yılın takımını seçerken zorlanmadık ama diğer önemli detayları atlamak da olmazdı. Kapanışsa olay adam Peter Northug’un tarihi alıntısıyla geldi.

Yoğun bir kayaklı koşu döneminden sonra geride bıraktığımız sezonun ödüllerini, kendi kıstaslarıma uygun şekilde derlemeye çalıştık. En başarılı kadın ve erkek sporcuları seçerken elde ettikleri derecelerin yanında uyandırdıkları yankı ve spor tarihine yaptıkları katkıyı da göz önünde bulundurduk. Yılın takımını seçerken zorlanmadık ama diğer önemli detayları atlamak da olmazdı. Kapanışsa olay adam Peter Northug’un tarihi alıntısıyla geldi.

Yılın Adamı: Peter Northug
Norveç’in yaramaz ve şımarık ama bir o kadar da başarılı çocuğu Peter Northug, bence en 2009’dan sonraki en iyi yılını yaşadı. Artık uzun mesafelerdeki rakipsizliğini kanıtladı fakat Björgen’in kurduğu üstünlükle bağdaştırmamız doğru olmaz. Onun yarış sonlarına doğru ortaya çıkarmaya başladığı muazzam enerji, adeta kayaklı koşu tarihine attığı benzersiz bir imza. Genel olarak bakarsak, erkeklerdeki rekabet çok daha fazlaydı ama Norveç için söylenecek bir olumlu şey daha varsa, o da Northug’ın artık yardımsız olmadığı. Özellikle son olimpiyatta Northug dışındaki yarışmacılar eleştirilmiş ve takım olarak mücadele verilemediği için Northug’un kalabalık gruplarda sıkışıp kaldığı için başarısız olduğu sonucuna da varılmıştı. Bu sene Eldar Röning, Johnsrud Martin Sundby gibi kariyerlerinin orta bölümündeki sporcular, her zamankinden daha büyük bir efor gösterdiler. Paal Goldberg ve Finn Hagen Krogh gibi yeni yeteneklerin de ortaya çıkışını hesaba katarsak Norveç’in geleceği parlak gözükmekte.

İsveç: Olimpiyat yılından sonra tam bir hangover yani ‘akşamdan kalma’ sezonu yaşadı bana kalırsa. Daha önce FIS CC başkanı Vegard Ulvang, rakiplerinde bir “Northug” olmadığından bahsetmişti ve süperstarsız bir İsveç portresi çizerken haklıydı. Norveçli rakipleriyle karşılaştığında daha mutevazı yetenekleri olan kadroda özellikle Marcus Hellner’in kendini sprintte geliştirmesi dikkate değerdi. Kadınlardaysa Björgen’in karşısına çıkabilecek güçlü rakiplerden Charlotte Kalla’nın istikrarsız sezona rağmen, Ida Ingamarsdotter’le birlikte kazandığı Dünya Şampiyonası madalyası, sezonu kurtardı.

İsviçre: İsviçre kayaklı koşu tarihini yazmaya devam eden genç adam Dario Cologna, bu sene de Tur de Ski’yi kazandı ve bu özel turla birilkte Dünya Kupası’nı da şampiyonlukla noktalayıp, kariyerinin erken dönemlerine pek de kimselere nasip olmayacak 4 büyük ödül sığdırdı. Cologna’nın ardından İsviçre takımının da ayağa kalktığını görmeden edemeyiz.

Rusya: Bir dönemin her yarışında zirveye aday takımı Rusya, Sochi 2014’e yaklaşılırken enteresan şekilde bir sprint ekibine dönüşmüş durumda. Özellikle erkeklerde uzun mesafede başarılı olabilen birkaç isim kaldı. Maxim Vylegzhanin iki Holmenkollen gümüşüyle sezonun en başarılı Rus sporcusu olurken Evgeni Belov yükselen yıldızları olarak dikkat çekti. Sprinte ağırlık vermek, genellikle kısa zamanda madalya kazanmak isteyen takımlar için yerinde bir strateji. 50 km yarışçısı belki 5 senede hazır oluyor ama bunun yarısı kadar bir zamanda sprinter çıkarabiliyorsunuz. Anlaşılan Sochi 2014’te nitelikli değil nicelikli başarı esas evsahibi için. Kadınlardaki durgun sezonsa FIS’in yoğun markajı sonrasında ülke sporunu dopingden arındırma projesinden de kaynaklıyor olabilir.

Finlandiya: Kadın erkek ayrım gözetmeksizin çok kötü bir sezon geçirdi ancak sevinebilecekleri iki nokta var: 19 yaşındaki Dünya Gençler Şampiyonu Kriista Lahtenmaaki’nin Oslo’da ve sezon boyunca ortaya koyduğu mücadele ve iyi bir çıkış yakalamasına rağmen önceki sezonu çok kötü geçiren genç Matti Heikkinen’in sürpriz Dünya Şampiyonası madalyası. En büyük yıldızları Aino Kaisa Saarinen’in ayağa kalkması gerekiyor. Son yıllardaki sonuçlarına bakılırsa kadınlar takımının temel taşlarından, bir zamanların Dünya Şampiyonu Pirjo Muranen’in de emekliye ayrılma zamanı gelmişti de geçmişti bile.

Almanya ve İtalya: Kötü bir yıldı. Bir dönem Dünya Kupası’na damgasını vuran Almanlarla Olimpiyat ve Dünya Şampiyonası madalyalarına alışık İtalyanların ortak özelliği, yeni isimlere tam olarak bayrağı devredememeleri. Ancak iyi tarafından bakarsak Almanya büyük organizasyonların takımı ve bunu Vancouver’daki Olimpiyat madalyalarıyla kanıtlamışlardı. İtalyanlardaysa efsane Giorgio Di Centa-Pietro Piller Cottrer ikilisinin yerini, David Hofer-Fulvio Scola ve Roland Clara almaya hazırlanıyor ve bu sene fena işler de yapmadılar. Önümüzdeki sene Dünya Şampiyonası İtalya’da ve yapılacak çok iş var. 90’lılardan Federico Pellegrino’yu da unutmamak lazım; yıldız adayları arasında o da yer buluyor.

Vedalar
Petra Majdic: Kayaklı koşu dünyası, bu sezon önemli yıldızlarına elveda demek zorunda kaldı. Spor tarihinin önemli hikayeleri arasına giren ‘Kırık Kaburgayla Olimpiyat Bronzu’ filminin baş aktörü ve yılların sprint şampiyonu Petra Majdic, bu sene sonunda yorgun düştü ve artık turda yarışamayacak. Kendisi şu an sosyoloji okuyor ama kariyerinde en büyük eksiklik, belki de büyük şampiyonalarda bir türlü gelmeyen altın madalya oldu. Bayrağı devralmak için gelen adaylar arasında Katja Visnar ve Vesna Fabjan var ve gelişme kaydetmelerine rağmen henüz o ışığı gösteremediler. Ayrıca Sloven takımının wax teknisyeni, artık İsviçre erkekler takımı için çalışacak; bu da önemli bir eksiklik.

İtalyanlar: Diğer önemli veda hatta vedalar İtalyan takımından geldi. Geçen sezona kadar İtalyanların en başarılı aktif kayaklı koşucusu Arianna Follis, üçüncü bitirdiği Dünya Kupası ve nispeten başarısız geçen Dünya Şampiyonası’nın ardından spora veda etti. 2009’daki Dünya Şampiyonası’nda beraber yarıştığı ve gümüş madalya kazandığı takım arkadaşı Marianna Longa da peşinden geldi. İtalyan kayaklı koşusunun kolu kanadı kırık ama yeni yıldızların gelişimi için bu gerekli; iki büyük organizasyon senesi de bu hamle için en uygun zaman. Öte yandan, Majdic ve Follis’in bırakmasından sonra sprint şampiyonluğu için önemli bir aday kaldı: Amerika’nı n en başarılı kayaklı koşucusu Kikkan Randall. ‘Kikanimal’ bu sezona harika girdi; bakalım devamını getirebilecek mi?

Vincent Vittoz: Fransa’ya Dünya Şampiyonası tarihindeki tek altınını kazandıran adam Vincent Vittoz da kayakları astı ama hemen U23 takımını çalıştırmakla görevlendirildi. Vittoz’un kayaklı koşu dünyasına armağanı da Maurice Magnificat oldu. Yıllar yılı etkisiz gözüken Fransız takımını yeniden ayağa kaldıran Magnificat, özellikle çok iyi bir zamana karşıcı ve mesafe yarışlarında da iddialı bir isim haline gelebilecek potansiyeli gösterdi. Kendisine başarılar diliyoruz ve Vittoz’u da ŞubatAyı’nda , Erzurum’daki U23 Şampiyonası’nda görebilmek umuduyla diyoruz.

Yılın Repliği
Takvimler 1981’i gösterdiğinde Norveç, futbolda rol model olarak aldığı İngiltere’yi devirmişti. Maçın ünlü spikeri Bjorge Lilleilen evsahibinin zaferiyle çılgına dönmüş bir halde Lord Nelson, Sir Winston Churchill ve Lady Diana’nın da aralarında bulunduğu ünlü İngilzleri sayıyordu, “Hepsini yendik” diyor ve ekliyordu: ”Maggie Thatcher, beni duyabiliyor musun? Sizinkiler yenildi!”

İsveç basınının neredeyse nefret ettiği Peter Northug da , bir önceki gün sprint finalinde İsveçli Marcus Hellner’e geçilmesine çok içerlemiş olacak ki zafere ulaştıktan sonra yukarıdaki olaya itafen rakip ülkenin kralına seslenerek: “Karl Gustaf, beni duyabiliyor musun?” dedi ve İsveç’in büyük spor kahramanlarını anmayı unutmadı: “Bjorn Borg, İngemark Stenmark, bugün sizin çocukları yendik!” Şov adamı Northug, nice gündem yaratmalara!