147

Çok iyiyim teşekkür ederim. Koronavirüs salgınının azalmaya başladığı dönemde önce antrenmanlara ardından tamamen maçlara döndüm. Şu anda Crucible'a hazırlanıyorum.

Doğrusunu söylemem gerekirse, tüm önceliğimi ailemi korumaya verdiğim için snooker adına çok fazla şey yapmadım. Günde dört-yedi kilometre yürümeye çalıştım. Bazen de üç-dört saat snooker antrenmanı yaptım. Kariyerimde ilk kez ailemle bu kadar uzun bir şekilde vakit geçirme şansı yakaladım. Snooker başlamasa da olur demek istemiyorum fakat hâlimden memnundum.

Altı yaşımdayken snooker ile tanıştım. O zamanlar en yakın arkadaşım olan Peter Ebdon'la bir hazırlık maçında karşılaşmıştık. Maç sonrasında Ebdon ve ailem, bu sporda doğuştan gelen bir yeteneğe sahip olduğumu söylediler. 11 yaşıma geldiğimde hem futbol oynuyordum hem de snooker ile uğraşıyordum. Açıkçası hedefim futbolcu olmaktı fakat snooker'da gerçekten de yetenekli olduğumu gördüğümde kariyer yolumu orada oluşturmaya karar verdim. Bu kararımdan asla pişman olmadım.

Evet, orada doğdum ve hâlen daha orada yaşıyorum. Açıkçası mükemmel bir çocukluk geçirdim. Ailemle birlikte harika zaman geçirmemin yanı sıra arkadaş ortamım iyiydi. Her gün dört-beş saat bisiklete biner veya futbol oynardık. Bu arkadaşlarımdan bazılarıyla hâlen daha görüşüyorum. Sanırım bir çocuk için en değerli şey uzun ömürlü arkadaşlıklar kurabilmek. Çünkü yaşınız ilerlediği zaman bir şeylere ihtiyaç duyuyorsunuz, para, başarı, ün dışında bir şeylere. Bunun ne olduğunu bilmiyorum fakat arkadaşlar, dostlar bu şeyi karşılıyorlar.

Babam kamyon şoförlüğü yapıyordu. Haftanın büyük bir kısmını bizden uzak geçiriyordu. Annem ise özel bir mısır gevreği şirketinde çalışıyordu. İkisine de benim için harcadığı emekler karşılığında teşekkür etmek isterim.

2011-2012 sezonunda snooker benim için yalnızca bir hobiydi. Zaman geçirdiğim, az para kazandığım ve eğlendiğim bir şeydi. Zamanımın büyük bir kısmını kız arkadaşım Sophie ile geçiriyordum. Haftanın büyük bir kısmında geceleri partilere gidiyorduk ve doğrusunu söylemem gerekirse çok fazla antrenman yapmıyordum. Tur'daki başarısız sonuçlarımın ardından kariyerimi bir şekilde düzene sokmam gerektiğini anladım. Northampton'daki kulübümde bir plan hazırladım. Çünkü sorumluluklarım artacaktı.Çocuğum doğacaktı yani bir aile kuracaktım. Ayrıca 40-50 yaşıma geldiğimde bir şeyler elde etmiş olmak istiyordum. 2015'te ilk çocuğum Finley doğduğunda her şeyi tamamen değiştirdim. Shanghai'daki başarım bu değişimin ilk somut karşılığı oldu.

Peter Ebdon'la antrenman yapmak, ona karşı oynamak ve özel hayatımda ondan tavsiyeler almak büyük bir onurdu. 2018'de Paul Hunter Klasik'in finalinde onu 4-2 yenip şampiyon olmuştum. Ertesi gün evime geldi ve ailemle birlikte şampiyonluk kutlamamda yer aldı. Peter'ın kariyerime yaptığı katkı çok fazla. Onun gibi biriyle tanıştığım için şanslıyım. Emeklilik kararının ardında sağlık problemleri yer alıyor. Bu nedenle emekli olmasına sevindim çünkü sakatlanmasını istemezdim.

Evet, bu doğru. Uzun formatlı turnuvalarda başarılı olmak tamamen bir zihin savaşına bağlı. Tabii ki fiziksel olarak canlı kalmanız önemli fakat en önemli olan şey zihninizi her atış için hazır tutmak. Eğer maç içerisinde sıkılmazsanız, heyecanınızı koruyabilirseniz maçı kazanma ihtimaliniz daha yüksek olur. Bence uzun maçlarda daha iyi olma nedenim bu. Aslında kısa veya uzun formatlı turnuva ayrımına gerek yok. Her maç için en önemli şey zihin savaşı. Zihinsel olarak rakibinizin önüne geçebilirseniz CV'niz çok daha kabarık olur.

Çok kilolu veya çok zayıf olmak büyük bir dezavantaj yaratmasa da ortalama kiloda olmak en iyisi. Snooker'da iyi olmak için mükemmel kol kaslarına, six-pack'lere ihtiyacınız yok. Tek yapmanız gereken taze şeyler yiyip zihninizi temiz tutmak ve fiziksel olarak kendinizi iyi hissedecek durumda olmak. Bu kişiden kişiye değişebilir. Bazı oyuncular kiloluyken daha iyi hissederler bazıları da kaslıyken.

Snooker birkaç yıl öncesine kadar çok küçük ölçekte olan bir spordu. İnsanlar biliyordu ama takip etmiyorlardı. Son dört-beş yılda ise bu konuda büyük bir gelişim kaydettik. Asya'dan Avrupa'nın birçok yerinden isimler Tur'a katılıyorlar. Eğer bu artış devam ederse 2030'lara doğru snooker'ın global anlamda büyük bir marka olduğunu görebiliriz.

Kesinlikle Rafael Nadal. Bence onun oyuna bakış açısı, rutini ve kortta yaptıkları benim snooker'da yaptıklarıma benziyor.

Her hafta arkadaşlarıma iki defa futbol oynuyorum. Ayrıca her çarşamba günü sekiz top bilardo oynuyorum.

Hızlı arabaları sevdiğim için yarış pilotu veya galeri müdürü olmak isterdim.

Annem acılı sos ve mısırlı et yemeklerini mükemmel yapıyor!

Pf, çok basit. Game of Thrones. Bu dizinin her saniyesini seviyorum.

Bar seviyesinde iyi bir futbol izleyicisi olduğumu söyleyebilirim.

Doğrusunu söylemem gerekirse, ailem, snooker kariyerimi idare ediyor. Dediğim gibi, ilk oğlum Finley doğduğunda kariyerim tamamen değişti. Bu değişim olumlu anlamda oldu. Şu anda iki çocuğum var ve onlar ile eşim, en büyük destekçilerim. Tabii bir gün gelecek ve onlarla zaman ayırmanın snooker'dan çok daha önemli olduğunu somut bir şekilde göstereceğim.