Beatriz'in Federer dileği gerçek oldu

2011 yılında kansere yakalanan genç kızın Roger Federer ile tanışma dileği Make A Wish (Bir Dilek Tut) derneği tarafından gerçekleştirildi ve bu hikayeyi Beatriz kendi twitter hesabından şu şekilde anlattı:

“Federer ile tanışma hikayem tam olarak şu şekilde oldu: 2011/2012’de kansere yakalandım ve yaşamı tehdit eden hastalıklara sahip çocukların ve gençlerin dileklerini gerçekleştiren Make A Wish (Bir Dilek Tut) derneği ile 2012’de Roger Federer tanışmayı diledim.

Federer’in yoğun bir programı olduğundan bu dileğimin (ikinci ve üçüncü tercihlerimiz de vardı) gerçek olup olmayacağını görmek için bir sene beklemem gerekiyordu. Haziran ayında ESPN’in lise tenisi ile ilgili bir şeyler yapmak üzere okulumun tenis takımını çekmeye geldiğini öğrendim. Okul takımı antrenmanımızdan sonra tenis bilgimizi test etmek için bize verilen iPad’lerde bir video izledik. Federer’in 2012 Wimbledon maç sayısı ile başlayan video şu mesajla devam ediyordu: ‘Selam Beatriz, senin benim büyük bir hayranım olduğunu duydum ve seni ailenle beni Wimbledon’da izlemeye davet ediyorum. Bavulunu hazırla, rahat bir yolculuk geçir ve orada görüşürüz!’ Duyduklarıma inanamadım, sadece ‘Aman tanrım Roger Federer benim ismimi biliyor!’ diye düşündüm. O gün pazartesiydi ve uçuşum için perşembeyi beklemem gerekiyordu. Oraya vardım ve cuma günü Roger’la tanıştım!

Önce oyuncuların eşyalarını aldıkları Nike Evi’ne gittim ve Wimbledon’da olduğumuzdan bana bir sürü beyaz ürün verdiler. Sonra Federer ile tanışacağım All England Club’a gittim ve oyuncuların oturup bir şeyler yiyip içtiği yerde beklemeye başladım. Aslında hiçbir şey beklemiyordum, sadece oyuncuların antrenmanlarını seyrediyordum, çünkü ESPN yetkilileri Roger’ın programının değişken olduğunu ve bugün gelemeyebileceklerini söylediler. Sonra bir anda biri ismimi söyledi dönüp arkama baktım ve gerçekten Roger Federer ile karşı karşıyaydım. Geldi, bana sarıldı ve son derece doğal bir şekilde benimle konuşmaya başladı. 10-15 dakika kadar konuştuk (daha sonra bana söylenene göre sadece selamlaşıp antrenmanına geri dönmesi gerekiyordu, ama o gerçekten mükemmel bir insan ve gelip benimle konuştu!).

Daha sonra antrenmanına geri döndü, ama dönerken benim de üstümü değiştirip kortlara gelmemi istedi. Kortlara vardığımda biri beni çağırdı ve bu gerçekten Paul Annacone’du. Paul Annacone’u beni alması için gönderdi. Federer, Hewitt ile idmanı bittikten sonra beni korta çağırdı ve raketim olmamasına rağmen kendi kullandığı raketlerden birini kullanmamı söyleyerek karşısına geçmemi istedi. Teniste muhteşem değilim, biraz iyiyim, ama herkes kadar. Ama Roger ve Paul heyecanlanmamı söylediler ve biraz topa vurduk. Daha sonra Roger fileye geldi ve Paul bana endişelenmememi Roger’ın filede o kadar da iyi olmadığını söyledi. Daha sonra filenin üstünden atladı, beni yanağımdan öptü ve Hewitt ile olan ikinci antrenmanına gitti.

Pazar günü birlikte Wimbledon’u gezdik. Bütün oyuncuların ortak olduğu soyunma odasını ve merkez korta girdik. Merkez kortun çimlerine basmak inanılmazdı. Wimbledon’un başkanıyla tanıştık ve Roger’la oyuncular salonuna gittik. Oyuncular salonunda Murray, Nadal, Haas, Ferrer, Benneteau, Tipsarevic, Serena, Wozniacki, Radwanska, Lisicki gibi bir sürü oyuncuyu gördüm. Bir tenis fanı için cennet gibi bir yerdi. Orada Federer benim için pek çok şey imzaladı, aslında ben sadece ailem için bir şeyler imzalamasını istemiştim, ama o bunun utanılacak bir şey olmadığını söyleyerek bir yandan benimle konuşurken diğer yandan imzalıyordu. Daha sonra menajeri onun gidip bir şeyler yemesi gerektiğini söyledi ve yanımızdan kalktı. Benimle geçirmesi gerektiğinden çok daha fazla zaman geçirmişti. Kalkarken bütün aileme sarıldı, en sonda sıra bana geldi. Bana zor zamanlar geçirdiğimi söyleyerek sıkıca sarıldı ve gözyaşlarımı tutamadım. Beni yatıştırdı, ona teşekkür ettim, ve yanımızdan ayrıldı.”