"Kemba Walker bunu okurken gülümsüyor"

Kemba Walker çok sıradışı ve alışılmadık bir NBA yıldızı. New York sokaklarındaki basketbol sahalarında oynayarak büyüyen ve Michael Jordan’ın sahibi olduğu Charlotte Hornets’ta forma giymiş dört kez All-Star bir oyuncu olmasına rağmen, Walker onun kalibresindeki bir oyuncuya oranla oldukça düşük seviyede kilit rollere sahip oluyor.

Nadiren trash talk yapıyor. Film, televizyon veya müzik alanında bir kariyer yapmakla ilgilenmiyor. Sosyal medyadaki görünüşü ise sıkıcı. Gülümsediği birçok sponsorlu fotoğraf var. Sahada yaptıklarını içermeyen videolarda nadiren manşet oluyor veya viral oluyor. Bireysel oyuncuların duruşlarını mütemadiyen bilinir hâle getirdikleri bir ligde Walker arka planda kalmaktan memnun gözüküyor. Kawhi Leonard’dan farklı biri değil o. Elbette ki gülümsemesi dışında.

NBA’in salgın nedeniyle sezonun geri kalan kısmı için bulunduğu Orlando yakınlarında, Walt Disney World’deki Boston Celtics takım antrenmanından sonra onu Zoom’da yakaladığımızda gülümsüyordu. Koronavirüs salgını sezonun ertelenmesine yol açmadan günler önce Mart ayında, Celtics antrenmanından önce oturduğumuzda da gülümsüyordu. Charlotte’taki evinde karantina deneyimini anlatırken dahi gülümsüyordu. Takım arkadaşı Grant Williams onun evinde kalıyordu ve onunla beraber vakit geçirirken ne kadar eğlendiklerini anlatırken de gülümsüyordu.

30 yaşındaki Walker “Bu durumu sevdim.” diyor. “Bana nefeslenme fırsatı verdi. Sporcular olarak hayatımız hep bir koşuşturmaca içinde geçiyor. Yaza kadar bu koşuşturmacaya dahil olmamamız gibi bir şey veya buna benzer bir durum yaşamıyoruz.”

Öyleyse merak ediyor olmalısınız: Kemba Walker neden bu kadar mutlu? Anlattıklarına göre bu durum nereden geldiğiyle alakalı. Walker, Bronx'un Soundview semtinde yaşayan bir lise öğrencisiyken kuzeniyle basketbol maçlarına gidiyordu. O günlerde yaklaşık 14 yaşında olan Walker ve kuzeni, Walker ailesinin Sack-Wern Evleri'ndeki dairesinden basketbol oynamak için çıktıklarında merdiven boşluğunda oturan bir kadınla karşılaştılar. Koluna bir iğne batırıyordu. Büyürken bu tarz bir şeyi görmenin alışılmadık bir şey olmadığını söylüyor Walker. Bazen sahada top oynarken silah seslerini duydukları ve “zorlu bir mahalle” diyerek bahsettiği yerde büyüdükten sonra şimdi Boston’ın komşusu ve aynı zamanda refah içinde bir banliyö olan Massachusetts’te yaşıyor.

“Bunda küçük görülecek ne var?” diyor Walker. “Sevdiğim şeyi yapıyorum. Paramı kazanıyorum ve harika bir yerdeyim.”

Şimdilerde Kemba bir Celtic. Bu sezondan önce Walker’ın yer aldığı en yüksek bahisli maçlar, üç sezon boyunca oynadığı ve özellikle 2011 NCAA boyunca pek çok önemli ana imza attığı Connecticut Üniversitesi'ndeydi. Ya da Harlem’de çok güçlü bir basketbol merkezi olan Rice Lisesi’ndeydi. Belki de Walker'ın basketbol zevkini ilk kez tattığı New York’un oyun sahalarındaydı. “Oyun sahasındaki top bence bir oyunun çıkabileceği zirve rekabetçiliği temsil ediyor çünkü her top için kelimenin tam manasıyla saldırıyorsunuz.” diyor Walker.

Ancak NBA kariyerinde ilk kez finale çıkma şansı olan bir takım için oynuyor. Salı günü, Celtics, ikinci tur play-off serilerinde son şampiyon Toronto Raptors karşısında 2-0 öne geçti. Walker saha içinden 6/18’lık performansıyla şut anlamında korkunç bir gece geçirdi ancak maçın son anlarında, el yakan şutlarda önemli işlere imza attı. Walker, Charlotte'ta iki kez play-off yaptı ve her ikisinde de ilk turda elendiler. Şimdiye kadar omuzlarında kazanma beklentisini hiç taşımadı ve hiçbir zaman etrafında bu kadar yetenekli takım arkadaşları olmadı. Takımdaki en iyi arkadaşlarından birinin, ligin en iyi oyuncularından biri haline gelen 22 yaşındaki Jayson Tatum olduğunu söylüyor Walker.

Tatum’ın sezon içinde seviye atlaması Walker’ın yabancısı olduğu bir pozisyonda oynayacağı anlamına geliyor: Haliyle Kemba bazen sahadaki en iyi oyuncu olmuyor. Eğer bu durum onu rahatsız ediyorsa - ki birçok yıldız bundan rahatsız olabilir – bu rahatsızlığı dışarıya yansıtmıyor.

“Son periyotta sıram geldiğinde, iş bana düştüğünde devreye gireceğim ama sabit şutör rolünde olmaktan veya hücumda alan açmaktan da oldukça memnunum.” diyor Walker. “Hayatı çok daha kolay hâle getiriyor ve böylesi çok daha eğlenceli.”

Walker, “Boston’a hoş geldiniz” ânını yaşadığında yanında oturan arkadaşı Tatum’dı. Sezon öncesi maçlarının ilkinde, eski takımı Hornets'la oynuyorlardı ve maçtan kısa bir süre önce bench’teydiler.

“Jayson’a doğru döndüm ve ‘Vay canına! Bütün salon tamamen dolu’ der gibi baktım. Kapalı gişe. Tek bir boş koltuk dahi yok ve bu bir sezon öncesi maçı. Sezon öncesi maçlarının ilki! İşte bu farklı bir şey diye düşünmüştüm.”

Ancak Charlotte’tan ayrılışı onun için bir şoktu. Dediğine göre Kemba, takımda kalmayı bekliyordu. Süper maksimum kontrat yapabilecek durumdaydı ancak Hornets, lüks vergisi sebebiyle Walker’a bundan daha düşük bir kontrat teklifi sunmuştu. Diğer takımları düşünmeye başladı. İlk başta Los Angeles Lakers, Dallas Mavericks ve büyürken en yakınında olan Knicks tarafından ciddi biçimde takip edildiğini söylüyor. Eve dönmeyi düşünmüştü.

Walker, "Eve gidip memleketinizin takımında oynamanın her zaman zor olduğunu hissediyorum. Çok fazla dikkat dağıtıcı şey var, ancak bu olasılık konusunda gerçekten heyecanlanmaya başlamıştım" diyor Walker. “Bunun üzerine çok kafa patlattım.”

Ama onun yerine, Celtics çıkageldi.

Walker “Celtics işin içine girdiğinde işler bir nebze değişti.” diyor. “Heyecanım o yöne kaymaya başladı.”

Walker’ın coşkusu ve gergin anlarda bile koruduğu soğukkanlığı sayesinde Celtics’in takım halinde ne kadar mutlu gözüktüğünden söz etmek neredeyse bir klişe hâline geldi.

Walker, Boston’la imzaladıktan kısa bir süre sonra koç Brad Stevens’ın evinde yemek yiyorlardı. Yemekten sonra aralarında bir bağ oluşmuştu ve Stevens bu duruma dair “Odadaki herkesi havaya sokabilecek, neşelendirebilecek bir gülümsemesi var.” diyor. Yemekten sonra bu ikili kendi kabuklarına çekilip Walker’ın ‘genellikle erkeklerin kullandığı ofis tipi bir oda’ olarak nitelendirdiği yerde maç kaseti izlemişlerdi. Yaşadıkları hayatın çok büyük bir bölümünü basketbolun kapsaması için uğraş gösteren iki adam için oldukça uygun bir başlagıçtı bu.

Celtics’te basketbol operasyonları başkanlığını yürüten Danny Ainge’e röportaj için telefon açtığımızda “Walker mutlu olmayı seçen insanlardan biri.” diyor ve ekliyor: “O da hepimiz gibi insani duygulara sahip. Sadece kendini topluyor, canlanıyor ve o gülümsemeyi tekrardan yüzüne yerleştiriyor.”

Tatum gibi geçen yaz ABD takımının bir parçası olup Walker'la zaman geçiren Celtics guard’ı Marcus Smart, "Bu çok ender bir durum." diyor. “Onun hayal kırıklığına uğradığını görmedim. Onu gülümsemek dışında başka bir şey yaparken de görmedim. Maç içinde çok az da olsa bıktığını veya usandığını gördüğüm oluyor ama sürekli soğukkanlı, sakin ve aklı başında biri.”

Walker yalnızca şampiyonluk yaşamak istiyor, öncelikli olarak Boston’da tabii ki. Dediğine göre başka bir amacı yok. Parkelere bırakacağı mirasla ilgilenmiyor. Kazanmak istediği bir ödül yok. Büyük resmi düşünmüyor, en azından yüksek sesle.

“Adamım, ben sıkıcı biriyim. Çok fazla şey yapmaktan hoşlanmıyorum.” diyor. “Koç olmak istemiyorum. Eğer bir şey olursa, belki perde arkasında yer alabilirim. Gelişim konusunda mesela. Gençlerin, çaylakların – ligde ikinci-üçüncü senesini geçiren oyuncuların - etrafında olmak ve onların oyununa katkı sağlamak istiyorum.”

Tıpkı 43 yaşında bu sezon daha yeni emekli olan Vince Carter gibi. Lig ona sahip olduğu sürece oynamaya devam etmek istiyor.

Walker, "Elimden geldiğince uzun süre oynamak istiyorum. ‘Kemba, artık oynayamazsın. Seni bu ligden kovuyoruz’ demelerini istiyorum. Vince gibi o seviyeye çıkmaya çalışan adamlardan biri olmak istiyorum. Bench’in son sandalyesinde oturan, gençleri alkışlayan ve 'Hadi çocuklar’ diyen adam olmak istiyorum.”