"Hayatta Her Şey Mümkün"

İtalya’da da zafere uzanan Max Verstappen, üst üste onuncu kez damalı bayrağı ilk sırada görerek ulaşılması güç bir rekorun sahibi oldu. Formula 1, benzer dominasyonlara daha önce de sahne olmuştu. Rekorun önceki sahibi Sebastian Vettel, 2013 takvimindeki 19 yarışın 13’ünü zirvede tamamlamış, sezonun son dokuz yarışında hiçbir rakibine şans tanımamıştı. Michael Schumacher’in ilk 13 yarışta 12 galibiyet elde ettiği 2004 sezonu ile 17 yarışın tamamında izleyenleri podyumdan selamladığı 2002 sezonu performansları da unutulmazlar arasındaydı. Jean-Louis Schlesser, direksiyon başına geçtiği tek Formula 1 yarışında Ayrton Senna’ya çelme takmamış olsa, McLaren takımının 1988 sezonunu deyim yerindeyse silip süpürmesi işten bile değildi.

Her sezonun hikayesi aynı değildi elbette. 1982, sırasıyla Güney Afrika ve Brezilya topraklarında “La Marseillaise” ile açılmış fakat sezona güçlü bir giriş yapan Alain Prost, devamını getirememişti. Sonraki dört yarışın kazananları Niki Lauda, Didier Pironi, John Watson ve Riccardo Patrese’ydi. Patrese’nin mutlu sona ulaştığı Monako GP, sezon boyunca yaşananların ve yaşanacakların özeti gibiydi. Akdeniz kıyısındaki bu küçük prensliğin sokaklarına çöken bir çeşit liderlik laneti, yarışı en önde götüren bütün pilotların tekerini kaydırmış, vitesini aksatmış, benzinini bitirmiş ya da motorunu bozmuştu. Monako’da olan Monako’da kalmamış ve sezon sona erdiğinde 11 farklı pilot, podyumun en üst basamağına çıkarak ulusal marşlarını dinletmenin gururunu yaşamıştı. Bu isimlerden beşi, kariyerlerinde ilk kez bu sevinci yaşamışlardı. Yıl boyunca hiçbir pilot, ikiden fazla yarış kazanamamıştı. Şampiyonayı lider götüren Didier Pironi’nin Almanya’da yaptığı kazada iki bacağı da kırılmış ve Formula 1 kariyeri sona ermişti. İsviçre’de kariyerinin ilk zaferine uzanan Keke Rosberg, elde ettiği bu tek galibiyete rağmen sezon sonunda şampiyonluk ipini göğüsleyen isimdi. Sonuçlar öylesine dalgalıydı ki Rosberg, İsviçre’de yarışı ikinci sırada tamamlasa bile sezon sonunda tablonun en üstünde yer alabilir ve hiç yarış kazanmadan şampiyonluğa ulaşarak bambaşka bir tarih yazabilirdi.

2007 yılının son yarışı öncesinde şampiyonluk adayları Alonso, Hamilton ve Raikkonen’di. Yarıştan önce puan tablosunun üçüncü basamağında yer alan Buz Adam, damalı bayrak sallandığında zirvedeydi. 2010 yılında da benzer bir senaryo yaşanmış ve Abu Dabi’ye Alonso ile Webber’in ardından üçüncü sırada ayak basan Vettel, yarışın sona ermesiyle kariyerinin ilk şampiyonluğunu kucaklamıştı. Alonso, tıpkı 2007’de olduğu gibi bir kez daha zirvedeydi fakat olduramamıştı.

2008’de şampiyonluk, son turda el değiştirmişti. Felipe Massa’nın sevinci yalnızca 38 saniye sürmüş, kuru zemin lastikleriyle asfalta tutunmakta zorlanan Timo Glock’u geride bırakan Lewis Hamilton, yarışı beşinci sırada tamamlayarak şampiyon olmak için yeterli puanı hanesine yazdırmayı başarmıştı. Yarışın ardından Glock’un Hamilton’a bilerek yol verdiği yönünde birtakım iddialar ortaya atılsa da Toyota pilotunun araç üstü görüntüleri, son tur boyunca ne kadar zorlandığını gözler önüne sermekteydi.

2021… Son yarışın son turlarında Nicolas Latifi’nin kazasının ardından Bernd Mayländer'in piste davet edilmesi; bu sırada Verstappen’in pite girerek lastik değiştirmesi fakat Hamilton’ın mevcut lastiklerle yola devam etmesi; yarışın sona ermesine yalnızca iki tur kala, henüz konvoy oluşmamışken yarış direktörü Michael Masi tarafından güvenlik aracının pite döneceğinin ilanı; Toto Wolff’ün “No Mikey!” isyanı; son tura girilirken Mayländer’in pite dönmesi; son turun başlaması ve o turda lastik avantajıyla yapılan başarılı bir atak; bu atak neticesinde yarış liderliğinin ve şampiyonluğun el değiştirmesi… Hamilton, 2008’in aksine bu kez kaybeden taraftaydı.

Matematiksel olarak o büyük unvanı henüz elde etmemiş olsa da şu ana kadar 2023’e damga vuran Uçan Hollandalı, dominasyonunu sürdürecek, açık ara farkla kariyerinin üçüncü şampiyonluğunu elde edecek ve hatta bu olağanüstü performansını önümüzdeki yıllara da taşıyacak gibi görünüyor. Elbette bu yalnızca bir öngörü ve yarının bizlere neler sunacağını hiçbirimiz bilmiyoruz. Haftaya Singapur’da işler ters gidebilir ve sezonun gidişatı tepetaklak olabilir mi? Kalan on yarışta, rakiplerinden biri tıpkı Verstappen’in yaptığı gibi kanatlanıp benzer bir uçuş gerçekleştirebilir mi? Tıpkı Schumacher, Vettel ve Hamilton gibi uzun bir Verstappen çağı yaşar mıyız veya Max’ın kurduğu üstünlük, yalnızca bu sezonla sınırlı kalabilir mi? 2008’deki ve 2021’deki gibi şampiyonluğun son turda el değiştirdiği sezonlara tanık olur muyuz? 1982’dekine benzer bir şekilde, birçok farklı birinci görür müyüz? Kazananlar kulübünün üye sayısı, yakın gelecekte artar mı? Beklemek, yaşamak ve görmek lazım. Hayatta her şey mümkün…

Yazan: Engin Bakırburç