Yeni çağın kapılarında

Dalga geçebilir, küçümseyebilir, basit bir başarıymış gibi gösterebilirsiniz. Hakkınız var, futbolda büyüklüğün başarı ile ölçüldüğü, hayatın her alanında niceliğin, nitelikten öne geçtiği bir çağda "Lig Kupası" zaferi pek anlam ifade etmiyor olabilir.

Liverpool oyuncuları ve taraftarı için böyle değil. Finalin Cardiff ile oynanmasının, başarının medyada Tottenham-Arsenal maçıyla aynı ölçüde yer bulmasının onlar için önemi yok. Kulübün Amerikalı sahiplerinin gazetecilerin "Lig Kupası, Amerika'da önemsenir mi?" sorusuna verdiği kısa, öz, net "Hayır" yanıtının da pek değeri yok. Bu bir kupa, bu bir başarı, bu Kenny Dalglish yönetiminde nereye gideceği sorusunun yanıtını arayan Liverpool eşrafının ilk gerçek dumansız hava sahası.

Merseyside cephesinde tüm oyuncular aynı minvalde konuştu geçen hafta, Downing "rüya gibi" derken, Kuyt Wembley'de İngiltere'yi yendikleri haftayı "zaferlerle dolu" olarak tanımlamıştı. G. Johnson daha da açtı, "Bu harika, bu güzel, daha iyilerine gidelim". Herkesin kafasında Federasyon Kupası var, lig treni kaçmışken, FA'de alınacak bir zafer 2012'yi mükemmel hâle getirir.

Ercan Taner gibi eski Avrupa Kupaları'nı, eski Süt Kupaları'nı, eski Eurovision'ları sayıp dökecek değilim ama bu satırları okuyan ve okumayan herkes, Liverpool tarihine vâkıftır. Fakat Kırmızılar için 90'lar ve 00'ler tam bir "Sevinmek için sevmedik" atmosferinde geçti. Epik zaferlerin ara sıra kapıyı çalması bu bekleyişi değerli kıldı. Bir Liverpool taraftarı olarak söyleyebilirim ki muhtemelen tüm zamanların en güzel UEFA Finali'ni ve Şampiyonlar Ligi Finali'ni biz oynadık, ne eksik ne fazla, ikisinde de gülen taraftık.

Eski köy, yeni adetler
Stevie G ve Liverpool için Lig Kupası Lig Kupası zaferinin bir başka anlamı var, daha büyük, daha derinden, daha geleceğe yönelik.

Eskiye nazaran daha az ihtişamlı geçen 2000'lerde oynanan tüm büyük maçlarda dillere pelesenk olmuş bir ifade vardı: "Tehlike anında camı kırınız." Ne zaman ihtiyaç olsa, ne zaman başımız sıkışsa Gerrard'ın dergâhına yüz sürer, bizim için bir sihir yaratmasını beklerdik. Hiç yüz üstü bırakmaz, her zaman bunu layıkıyla yerine getirirdi. Bayrak adam, her zaman o bayrağı en iyi taşıyan isim olmayı başarırdı.

Herkesin bir zamanı var, Gerrard önderliğindeki Liverpool geride müthiş hatıralar bırakarak vadesini doldurdu. Sakatlıklar, kaptanın belini bükerken, Liverpool orta sahasını da istikrarsız hâle getirdi. Ve artık takım, yeni kimlikler inşa etmeye, en zor anda onları gelip kurtaracak bir Gerrard olmadan oynamaya alıştı. Daha henüz o kimliği inşa edemedi ama etmesi gerekiğinin farkında. Yıl 2012, rakipler beklemez.

Lig Kupası, bu yüzden asla sadece Lig Kupası değildi. Steven Gerrard'ın yavaş yavaş ekseninden çekildiği Liverpool'un ilk başarısıydı. Yeni bir dönem, yeni isimler. Kaptan, onu taraftarların gözünde Liverpool tarihinin en büyük oyuncusu yapan muhteşem kariyerinin son demlerinde yine varını yoğunu ortaya koyacak. Yine kimse İngiltere Milli Takımı'nın kaptanının jöleli orta düzey bir Tottenham orta saha oyuncusu olmasına da aldırış etmeyecek, yine Gerrard sahaya çıktığı sürece herhangi bir Parker umursanmayacak.

Steven Gerrard burada, Steven Gerrard bizimle, sadece daha az rahatsız edin. Bir jenerasyona futbolu sevdiren, her başımız sıkıştığında bizi kurtaran adamın biraz dinlenmesi gerekiyor. Ve Lig Kupası, onunla ve onsuz Liverpool'un ilk adımı, ilk büyük adımı. Bu yüzden sıradan bir Kuzey Londra derbisinden milyonlarca kat daha önemli. Yeni bir dönemin kapılarında, işaret fişeği görevi gördüğü için...