#4 “Ya …” | Michael Jordan: Ya emeklilikten dönmeseydi?

Michael Jordan’ı odak noktasına alan The Last Dance’in ilk iki bölümü geçtiğimiz gün yayınlandı. Jordan’ın North Carolina’daki günlerinden.. Hayır hayır bu girişi şimdilik yarıda kesiyoruz. Çünkü bu yazıda inceleyeceğimiz şey biraz farklı.

Kariyerinde iki defa emekli olan Michael Jordan, ilk emekliliğini 1993 sonbaharında açıklamış ve beysbol liginde oynamaya karar vermişti. Fakat bu ayrılık pek de uzun sürmedi. Jordan yaklaşık 18 ayın ardından lige öyle bir geri dönüş yaptı ki bıraktığı seviyeyi bile aşmayı başardı. Peki, Jordan ilk emeklilik kararından vazgeçmeseydi neler olurdu?

Michael Jordan, emekli olacağını açıklayacağı basın toplantısında şunları söylüyordu:

Jordan’ın ayrılma sebebi, kimilerine göre kumara olan tutkusunun getirdikleri kimilerine göre babasının ölümü kimilerine göre ise gerçekten medyadan ve insanların değişken ruh hâlinden sıkılması. O dönemler Michael Jordan’ın adeta gölgesi olan Jack McCallum ise konuya dair, Sports Illustrated’e şunları söylüyor:

“Sonrasında neler mi oldu?”

Jordan 18 aylık aranın ardından aşağıdaki bildirinin sonunda yer alan iki cümleyle basketbola döner: "Geri geldim".

Chicago Bulls, 1995-1996 sezonunda 72-10’luk normal sezon derecesi yaparak tarihe geçer. Jordan sezonu 30,4 sayı ortalamasıyla bitirirken Scottie Pippen, Toni Kukoc, Steve Kerr, Ron Harper ve Dennis Rodman, ligin en değerli tamamlayıcıları olurlar. Phil Jackson’ın takımı NBA Finali’ne kadar sorunsuz gelir ve finalde Shawn Kemp’li Seattle SuperSonics’i 4-2 eler.

Ertesi sezon işler yine aynıdır, tabii rakamlar farklı. Bulls, normal sezonu 68-14 derecesiyle tamamlar. Jordan ve Pippen önderliğinde olan takım adeta kriptonitin tükendiği bir dünyadaki Superman’e dönüşür. NBA Finali’nde Karl Malone ve John Stockton’lı Utah Jazz, 4-2 ile Beehive’ye gönderilir.

1997-1998 ise biraz sancılı başlar. Superman'in sağ kolu Scottie Pippen, sezon başını sakatlığı nedeniyle kaçırır. Rehabilitasyon döneminde takımın genel menajeri Jerry Krause'la yaşadığı sorunlar nedeniyle dönüşü geçe kalır. Ama sonrasında her şey düzelir. Bulls, 62-20 ile normal sezonu bitirir. Konferans finalinde Reggie Miller ve Indiana Pacers, toprak altından yüzlerce parça kriptonit bulur ve bunlarla Krypton'luyu indirmeye hazırdır. Fakat serinin yedinci maçında Toni Kukoc, harikalar yaratıp MJ’e destek olarak takımı finale taşır. Ve finalde yine Utah Jazz’e karşı 4-2’lik bir galibiyet alınır.

Jordan ikinci “Three Peat” sonrasında emekli olur. Bu emekliliğin ardından ilk sezonda Bulls, bir anda günümüzün New York Knicks’i görünümüne bürünür. Los Angeles Clippers'la birlikte ligin en kötü takımı olurlar.

MJ ise 2001-2002’de iki sezon sürecek olan bir maceraya çıkar. Washington’da geçen yıllar ona pek de yaramaz ama bir de milenyumda gözükerek basketbola üçüncü ve son kez veda eder.

Gelelim kelebek etkisine. Yani, Ya Jordan 1993’te emekli olduktan sonra dönmeseydi? Beysbolda kalmayı veya spordan tamamen emekli olmayı seçseydi NBA’de neler olabilirdi?

Evet, doğru bildiniz. Büyük bir ihtimalle, "The Last Dance" adında bir belgesel olmayacaktı. Zira belgeselin ismi, Jordan'ın Bulls'taki altıncı şampiyonluğunu kazandığı sezondan geliyor.

Basketbola dönelim ve hâlen daha geçerli olması muhtemel bir şeyle başlayalım, Houston Rockets, Jordan’ın dönüş yılından önce, 1995’te NBA şampiyonluğunu yine de kazanacaktı. Böylece 1984 NBA Draftı’nda Hakeem Olajuwon’un Jordan’ın önünde seçilmesi daha makul karşılanabilirdi.

Scottie Pippen, takaslanabilirdi. Bulls, MJ emekli olduktan sonra ilk yılında 55 galibiyet aldı. Bu rakam, Jordan’ın takımdaki son senesinde aldıkları galibiyet sayısından yalnızca iki eksik. Tabii Jordan yokken konferans finallerinde elendiler. Yani Pippen, takımın ortalama üstü geçen normal sezon karnesinden memnun olsa da play-off döneminde alınan başarısız sonuçların ardından 1995-1996 sezonu öncesinde takasını isteyecekti. Veya Bulls, ilerleyen dönemlerde yapmayı planladıkları reformu daha erkene çekmek için Pippen’ı takaslayacaktı. Belki de bu takas 1996 veya 1997 draft’larından ilk üç seçimi yapacak olan bir takımla gerçekleşecek ve Bulls, ilk sıradan seçim hakkı kazanacaktı.

Pippen’ın takasından sonra Bulls’un 1996 Draftı’nda birinci sıradan seçim hakkı kazandığını düşünelim. Bu durumda Allen Iverson, Philadelphia 76ers yerine Bulls’a gelecek ve Dennis Rodman, Toni Kukoc, Steve Kerr’ün yeni lideri olacaktı. Veya Bulls’un 1997 Draftı’nda birinci sıradan seçim hakkı kazandığını düşünelim. Bu bağlamda Tim Duncan, San Antonio Spurs’te olmayacaktı.

Belki Iverson’ın seçim hakkı & Pippen takası sonrasında her iki taraf için de dramatik bir değişim olmayacaktı ama… Ama Duncan’ın seçim hakkı & Pippen takasının ardından modern basketbol dönemi bile bambaşka şekillenebilirdi. Neden mi?

Eğer Duncan, Spurs’e gitmeseydi büyük bir ihtimalle Spurs hükümdarlığı oluşmayacaktı. Zira Pippen her ne kadar yıldız olsa da Duncan kadar uzun ömürlü bir yıldız olmayacaktı. Bu durumda Gregg Popovich’in takımı Manu Ginobili, Tony Parker ve “x” bir tamamlayıcıyla (ortalama olduğu farz edilirse) play-off’ta en fazla yarı final mücadelesi verebilirdi. Spurs’ün hanedanlık kuramaması durumunda belki de LeBron James, Cleveland Cavaliers’la Spurs engeline takılmayacak, yüzük kazanacak ve 2010 yazında Miami Heat ile anlaşmak yerine Cavs’te kalıp bir başka hükümdarlık döneminin oluşmamasına neden olacaktı.

Şimdi yeniden 90’lara dönelim. 1996 NBA Doğu Konferansı Finali, Chicago Bulls ile Orlando Magic arasında oynanmış ve Bulls, rakibini 4-0’la süpürmüştü. Bu ağır yenilgi Magic’in süper yıldızı Shaq O’Neal’ın aynı yılın yaz arasında Los Angeles Lakers’la anlaşmasına neden olmuştu. Yani Jordan dönmese belki de Shaq’in yolu Lakers’la kesişmeyecekti.

Shaq, Lakers’a gelmeyince Kobe Bryant tartışmasız tek lider olarak kalabilirdi. Ama bu sefer de 2000’lerin ilk hükümdarlığı kurulamaz, Kobe&Shaq ikili oyunları basketbolun teknik yapısına bir derinlik kazandıramaz ve takımın baş antrenörü Phil Jackson’ın Hollywood’daki macerası çok daha kısa sürebilirdi.

John Stockton ve Karl Malone için iki yüzük alarmı. Yazının orta bölümlerinde de bahsettiğimiz gibi Jazz; 1997 ve 1998 yıllarında NBA Finali’ne kadar yükseldi. Ama ikisinde de Jordan’a takıldılar. Eğer ki Jordan dönmeseydi 1997’de karşılarına Jamal Mashburn, Bruce Bowen ve Alonzo Mournig’li Miami Heat çıkacaktı. Ve onları gayet kolay bir şekilde geçebilirlerdi. Ertesi sezon ise Reggie Miller’lı Pacers’ı aynı şekilde finalde yenip art arda ikinci yüzüğü kazanabilirlerdi.

Seattle SuperSonics hâlen daha devam ediyor olabilirdi. Malum, SuperSonics, Kevin Durant draft edildikten bir yıl sonra Oklahoma City’e taşındı ve Oklahoma City Thunder ismiyle devam etti. Eğer Jordan dönmemiş olsaydı Seattle, 1996 Finali’nde yüzüğü kazanabilir, Shawn Kemp takımda kalmayı seçebilir ve takımın repütasyonu korunup doğal olarak ekonomik karşılık elde edilebilir ve günümüzde Seattle SuperSonics, varlığını koruyabilirdi.

LeBron James, tartışmasız gelmiş geçmiş en iyi oyuncu olabilirdi. Evet bu başlı başına uzun bir konu fakat mantıklı bir açıdan bakacak olursak: Eğer Jordan ligde yalnızca sekiz sezon kalıp üç yüzükle veda etseydi LeBron ile arasındaki, görece az farkla açık olan, makas bu kadar dar olabilir miydi? Veya LeBron, 2016’da kovaladığı hayaletten bahsetmeyip belki de bu kadar motivasyon yüklü olmayacak ve onun için de işler farklı gelişecekti.

Kim bilir?