Bir tutam heyecan

Utah Jazz ile Denver Nuggets arasında süregelen play-off çekişmesi 2020 NBA’inin normal sezonu sonrasında en keyif aldığım eşleşme oldu. Houston Rockets-Oklahoma City Thunder eşleşmesinin yedinci maça kalması da çok fazla şey vaat ediyor elbet fakat Jazz-Nuggets eşleşmesinde “her an her şey olabilir” etiketi çok daha kuvvetli.

Bu etiketin ardında yatan nedenler ise kuşkusuz takımların birbirlerinin zayıf noktalarını olabildiğince zorlamaları. Demek istediğim, Utah Jazz, Denver Nuggets’ın yavaş ayaklı pota altı savunmasına karşıhücum ediyor. Oynanan altı maçta 119,3 sayı ortalaması yakalarlarken bu sayıların %45’ini tepe pick-and-roll oyunları ve boyalı alan etrafındaki sayılarla buldular. Nuggets, play-off’lar öncesinde pota etrafını en düşük verimlilikte koruyan 10 takımdan biriydi.

Nuggets’ın ana hücum planı ise yine Nikola Jokic üzerinden gelişti fakat bu planda bazı şeyler biraz daha değişik kurgulandı. Yani ideal bir Nuggets hücum setinde Jokic’in topu getirdiğini veya direkt yarı sahada topu aldığını, perimetre hizasına gelip sırtını potaya dönüp geniş saha görüşü, parmak hassasiyeti ve üst düzey basketbol zekâsıyla topsuz kat yapan oyuncuları (Michael Porter Jr., Torrey Craig, Jerami Grant ve Monte Morris) bulduğunu görüyorduk sık sık. Jazz karşısında Jokic, bu tarz pozisyonları elbette denedi fakat rakip savunmada Rudy Gobert’in potayı etkili bir şekilde koruyabilmesi ve aynı zamanda geniş kulaç açıklığıyla pas aralarını görebilmesi Mike Malone’un ekibini çok de roket bilimini kurcalamayan bir plana itti: Jamal Murray’e serbest rolü ver.

Bir yıllık kolej kariyerinde Kentuck formasıyla John Calipari’nin ikinci top tutucu ve ana skorer paketinde yer alan Murray, 34,0 sayı, 6,7 asist ve 6,2 ribaund ortalamalarıyla oynadığı Jazz serisinde tamamen bireysel özgürlük alanı üzerinden oynuyor. Buna benzer şeyleri elbette NBA kariyerinde birçok kez göstermişti fakat ana plan hiçbir zaman “Abi topu Murray’e veriyoruz, bitti” şeklinde gelişmemişti. Jazz’in kısa savunma rotasyonunda pick-and-roll hücumları karşısında iyi bir farkındalık gösterememesi ve pas kanallarını forvetlerden destekleyememeleri Murray’nin bireysel özgürlük alanındaki verimliliğini arttırdı.

Öte yandan Murray, dokuz isabetini transition hücumlarında bulduğu ve rakibinin momentumunu elinden aldığı üç sayılık atışlarda 31/54’le oynadı. Yani Nuggets, cephaneliğindeki ana mermiyi, Jokic’in pasları üzerinden veya direkt bire biri üzerinden ateşlenen mermiyi kullanırken yanına Murray’nin inanılmaz etkili oyun gücünü de ekledi.

Şimdi yeniden dönelim Jazz cephesine. Donovan Mitchell, lige girdiği ilk günden itibaren kendi draft sınıfının, yani 2017 NBA Draft sınıfının “steal” “underrated” seçimlerinden biri olarak görülüyor, değil mi?

Zira DM, 13. sıradan seçildiği draft’ta Markelle Fultz, Lauri Markkanen, Frank Ntilikina, Dennis Smith Jr., Zach Collins, Luke Kennard ve Malik Monk gibi isimlerin ardında kalmıştı. Çaylak sezonunu 79 maçta 20,5 sayı ortalamasıyla tamamladıktan sonra ertesi yıl %43,2 saha içi isabetiyle 23,8 sayı ortalaması yakalamış ve Jazz’in “franchise oyuncusu” olarak nitelendirilmişti.

Bu sezon ise işler oldukça önemli bir kademeye çıktı, NBA’in en değerli oyuncularından biri kademesine. Zira Mitchell, normal sezonda takımını tamamen sırtlarken işin savunma kısmında da gelişiyor ve üçlüklerde istikrar yakalıyordu. Nuggets serisinde sergilediği performansla Mitchell bu alandaki iddiasını bir hayli arttırdı.

Zira 36,8 dakika ortalamayla sahada kalırken 232 sayı attı, 33 asist yaptı, yedi kez top çaldı ve 26 da ribaund aldı. Yani şu anda +35 sayı, beş ribaund ve beş asist çevresinde oynuyor Mitchell. Hem de bir play-off serisinde.

İşi çok fazla rakamlara veya detaylı anlatılara boğmaya gerek olduğunu düşünmüyorum. Sonuçta yedinci maçlar, 2019 NBA Play-off’larında Toronto Raptors-Philadelphia 76ers serisinden de hatırlayacağınız gibi, günün sonunda şans faktörüne bağlı olarak sona eriyor. Tabii öncesinde olası genel plana göz atmakta fayda var.

Utah Jazz şu anda play-off’larda transition ve pick-and-roll sonrasında sayı üretme konusunda en iyi üç takımdan biri. 196 kez oynadıkları pick-and-roll oyunlarında pozisyon başına 1,11 sayı buluyorlar. 68 kez fırsat buldukları transition hücumlarında ise 80 sayı üretmeyi başardılar. Bence yedinci maçta tempoyu olabildiğince arttırıp atletizm seviyesini üste çekip Mike Conley’in ana yönlendirici ve Donovan Mitchell’in ana skorer rollerini üstlendiği bir Jazz görebiliriz.

İşin savunma kısmında ise Nuggets’ın çizgi gerisi oyunlarını ve post etrafındaki hücumlarını baskıya almak zorundalar bana kalacak olursa. Zira play-off’larda post çevresindeki pozisyonlarda pozisyon başına 1,23 sayı yiyerek bu alanda en kötü üç takımdan biri oldular. Yani etkili pota korumalarında (116 pozisyonda 125 sayı yediler ve bu alanda üçüncüler) bir şekilde mobilite ve iyi savunma rotasyonu gerekiyor. Bence bu konu üzerinde yoğunlaştıklarını, Jamal Murray’e Damian Lillard havasında yaklaşıp orta saha hizasında baskı getirdiklerini ve arka planda iyi savunma rotasyonu yaptıklarını görebiliriz. En azından bunu yapmak için uğraştıklarını görebiliriz.

Denver Nuggets, post çevresinde ve pick-and-roll sonrasında topu yönlendiren oyuncu üzerine kurulan hücumlarda, 2020 NBA Play-off’larının en etkili takımı oldu. Post hücumlarında %64,7 verimlilikle direkt olarak sayı bulurlarken pasların da dâhil olduğu post hücumlarında pozisyon başına 1,35 sayı bularak açık ara liderliği aldılar.

Yani yine Jokic temelli ve topsuz kat koşulu, ek olarak Murray’nin şuursuz skorer rolünü aldığı bir Nuggets görebiliriz işin hücum kısmında. Savunmada ise çok çok fazla şeyi kompense etmek için uğraştıklarını görebiliriz. Zira Nuggets şu anda play-off’ların en kötü savunma yapan üç takımından biri. Jazz’i yalnızca perimetre etrafındaki şutlarda durdurabildiler.

Bence seriyi Utah Jazz geçecek. Jamal Murray’nin mükemmel bir basketbol oynadığı su götürmez bir gerçek fakat Donovan Mitchell da inanılmaz bir basketbol oynuyor. Bu iki oyuncunun geçmişine baktığımızda Mitchell’ın daha güvenilir bir el olduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz bence. Evet, Jazz, Nuggets kadar mükemmel bir ek katkı alamayabilir, ayrıca Nikola Jokic’in etkisi çok büyük olabilir fakat iş eninde sonunda dış şut katkısına veya savunma istikrarına kalırsa Jazz, avantajlı olan kesim bence.