saras jasikevicius

Geçen sezonu Panathinaikos’tan ayrı, Lietuvos Rytas ve Fenerbahçe Ülker formaları altında geçiren Saras, Atina’ya dönüşünün ardından hedefleri pek küçültmüş değil. Litvanyalı süperstar, PAO’yu favori olarak görmemesine rağmen kupayı kaldırmak için elinden gelen her şeyi yapacağını ifade etti.

CSKA ile bu sezon iki maç oynadınız ve ikisini de kaybettiniz. Panathinaikos da İstanbul’a son Euroleague şampiyonu olarak geliyor. Ne düşünüyorsun?
Öncelikle, son şampiyon ben değilim. Ben başka bir takımdaydım, Panathinaikos şampiyon oldu. Bu yüzden sizlere şampiyonluğu her şeyden daha fazla istediğimi söyleyebilirim. Evet, CSKA ile iki maç oynadık ve ikisini de kaybettik. Karşılaşmalar birbirine yakındı, çok küçük farklar onların galip gelmesini sağladı. Onları iyi tanıdığımızı söyleyebilirim. Bazı açıklarını öğrendik ve yarınki maçta bunların üzerine gitmek için elimizden geleni yapacağız. Umarım başarılı oluruz.

Takım üzerinde baskı var mı?
Herkes baskıyı hisseder, az ya da çok. Biz belki favori değiliz ama bu şampiyonluğu kazanamayacağımız anlamına gelmez. Kazanmak istiyoruz. Herkes baskıyı hisseder ve biz de yarın bunu aşmaya çalışacağız.

Yarınki maç için kilit noktalar neler sence?
Kilidi her zaman kendiniz çözersiniz. Kilit, kendi oyununuzdur. Biz bir şansımız olduğuna inanıyoruz ancak elbette tüm bunları yarın göreceğiz. Bu salonda ilk kez dörtlü final oynanıyor. Ek olarak, her zaman Euroleague Final-Four’unun daha farklı bir atmosfere sahip olacağını tahmin etmek çok güç değil. Oldukça hızlı ve en ufak detay bile büyük bir önem ifade ediyor. Ancak herkesin şampiyonluk için favori olarak CSKA’yı gördüğün farkındayız.

CSKA’nın en iyi ön alan, guard rotasyonu ve teknik kadrolardan birine sahip. Zaten Euroleague’de favori gösterilmek böyle bir şey. Her alanda iyi olmalısınız. Lâkin tekrar ediyorum, biz oyun planımızı en iyi şekilde parkeye yansıtacağız ve onları alt etmek için elimizden geleni yapacağız.

Ancak sen Final-Four’da hiç maç kaybetmedin?
Bu bir şey ifade etmiyor.

Final-Four’u kazanma adına kilit nokta ne? Deneyim, tutku veya heves?
Final-Four’u tüm bu duyguların birleşimi sonucunda kazanabilirsiniz. Hepsi bir kâsenin içindeler ve en ufak bir tanesini bile düşürdüğünüzde kaybedersiniz. Her bir tanesi ayrı önem taşıyor.

Geçtiğimiz yıl iki farklı takımda, Fenerbahçe ve Rytas’ta oynadıktan sonra tekrardan Panathinaikos’a döndün. Bunu bekliyor muydun? Sana nasıl hissettirdi?
Bunu bilemezsiniz. Hayatta garantiler yoktur. Profesyonel davranmalı, çok çalışmalı ve ana odaklanmalısınız. Bir sonraki Final-Four kesin değil, ertesi gün kesin değil. Hiçbir şey kesin değil.

Peki böyle bir maça hazırlanmak için neler yaptınız?
Çok çalıştık ve koçun talimatlarını dinleyip, onları uygulamaya çalıştık.

Mental açıdan?
Düşüncelerinizi kontrol edemezsiniz, neyse odur. Rakibiniz hakkında daha fazla bilgi edinmeye ve kendinizi iyi hissetmeye çalışırsınız. Hepsi bu: En iyisini ummak. Elinizden daha fazlası gelmez.

Final-Four’da oynayan en yaşlı oyuncusun. Takım içerisinde tavsiye verdiklerin oldu mu?
Hayır, özellikle birini karşıma çekip “Şunu şunu yapacaksın, bunu yapmasan daha iyi olur” diyerek kimseyle konuşmadım. Sadece olabildiğince iyi oynamak ve elinden gelenin en iyisini vermek. Daha iyi bir tavsiyede bulunamam. Eğer kaybedersen, kaybedersin. Kazanırsan da… Eh, bu harika olur.

Kariyerine dönersek; yeniden büyük bir takımda, önemli bir rol üstlenmek nasıl bir duygu?
Harika. Litvanya ile oldukça iyi bir yaz geçirdikten sonra zaten bunu bekliyordum. PAO’ya alışkınım, burayı seviyorum ve mutluyum.

Maccabi serisiyle ilgili ne söylemek istersin?
En iyi oyunumuzu oynamadık. Diamantidis’in iki maçtaki performanslarıyla kazandık ve bence onları daha önceden elememiz gerekirdi. Büyük resme bakarsak; elbette kazanmak önemliydi ama bu büyük bir başarı değil.

Geçen yılın ardından yine burada olmak sana ne hissettiriyor?
İstanbul sevdiğim bir şehir. Fenerbahçe ile burada iki kupa kazandım ve sanırım işimizde önemli olan detay bu.