galatasaray medical park tbl preview on bakis

14 Mayıs 2012. Galatasaray resmî sitesinden Oktay Mahmuti’nin sözleşmesinin uzatıldığı haberi verildi. Aslında beklenen bir hamleydi. İlk senesinde play-off finaline çıkaran, tarihinde ilk kez Euroleague’e mücadele eden bir takıma Top 16 yaptıran ve neredeyse 50 yıl sonra normal sezonu lider kapatan birinin sözleşmesinin uzatılmasına şaşıran olmadı.

Sonrası ise çok garip. Beşiktaş’a üst üste kaybedilen üç maç sonrası her şey ters düz oldu. Bir hafta önce takım kurgusu, Shipp’in nasıl döneceği konuşulurken bir anda yeni koç söylentileri ortaya çıktı.

Aslında Galatasaray’ı takip edenler için çok da alışılmadık bir durum değil. Belki iki sene üst üste aynı takım iskeletiyle mücadele etmek, belki de sözleşme uzatıldı haberi bir şeylerin değiştiği imajını oluşturdu. Genelde iki senede bir yapboz dağıtılır ve o şekilde bırakılır sarı-kırmızılılarda.

Ama bu sefer bir değişiklik oldu. Yapbozu kendi istediği gibi toparlayıp çok güzel bir tablo çıkartacak biri geldi takımın başına. Beşiktaş Milangaz ile üç kupa alan Ergin Ataman, taraftarı olduğu takımın direksiyonuna geçti.

Değişim zordur derler ya. Belki de onu kolaylaştıran ilk hamle bu oldu. Mahmuti’nin takımdan gönderiliş şekli kim gelirse gelsin hep kafada olacakken, Ataman tercihi bir anda ibreyi yeni sezon beklentilerine çevirdi.

Galatasaray bu sezon kabuk değiştiriyor. İki yıldır parkede jeneriklik basketbol yerine mücadele ve takım kimliği ön plana çıkarken artık biraz daha “topu eline verilecek” oyunculardan kurulu.

Transferlerde kronolojik olarak gitmek adettendir ama bir adam var ki bütün prensipleri yerle bir edebiliyor: David Hawkins. Oktay Mahmuti, takımın generalini maç içinde rotasyondan çıkartmayı planlarken, Ergin Ataman sezon başında direksiyonu teslim edecek oyuncusunu seçti. Hangisi doğru diye bir karşılaştırma olabilir ama sporda tek doğrunun olmadığını ben değil Jose Mourinho söylüyor.

İstikrarlı dış atıcı en büyük sorunlarından biriydi sarı-kırmızılıların. Basketbol camiasında pek hayranı olmasa da standart üçlük tehlikesi dendiğinde yerli isim olarak Cenk Akyol halen akla gelen ilk isimlerden. Daha önce bir sezon kiralık olarak giydiği Galatasaray formasıyla tekrar seyredeceğiz onu.

2010 Dünya Şampiyonası öncesi yaşadığı talihsiz sakatlık olmasa milli takımın oyun kurucusu kim olacak sorusuna tartışmasız Engin Atsür denecekti büyük ihtimalle. Fenerbahçe’nin Bo ve Barış hamleleri onu daha çok süre alacağı takım arayışına itti. Galatasaray da Tutku’nun gidişiyle boşalan Türk guard rotasyonuna yapabileceği en iyi hamleyi yapmış oldu.

Luksa Andric, Cevher Özer, Boris Savovic ve Preston Shumpert’in takımdan ayrılırken pota altına yoğun bir transfer olacağı su götürmez bir gerçek. Devşirme kotası boşalan Galatasaray, Hawkins gibi Ataman ile kariyer sezonu geçiren Erwin Dudley’i alarak geçen sezon başını çok ağrıtan ribaund sorununu da bir nebze çözmüş oldu.

Andric’in hücumdaki etkinliği pek çok maç kazandırsa da kimi zaman kafasını evde unutmuş oyunu, kimi zaman da savunmadaki yumuşaklığı sorun yaşatıyordu sarı-kırmızılılara. Pota altında bekçim olsun, rakip kısalar içeri kat etmekten çekinsin arada da ikili oyun bitirsin diye bir menajerlik şirketine başvursanız “Yaşlı ama elimizde N’Dong var” şeklinde bir cevap alırsınız. Caydırıcılık hanesine artı bir ekledi Galatasaray onu Barcelona’dan getirip.

Skor dağılımı olarak 1-2 ve 5 numara dışında aldığı katkı Shumpert ve Cevher’in şutlarının iyi mi kötü mü gününde olduğuna göre değişen bir takım için ekstra opsiyon bu senenin anahtar kelimesi. Milan Macvan tam da onu karşılayacak isim. Hem pick and roll hem de pick and pop oynayabilen yapısıyla genç oyuncu hücumu oldukça rahatlatacaktır.

Hücumu sadece Hawkins’e yüklemek elbette yeterli olacaktır. Fakat elindeki en iyi oyuncuyu sürekli yıpratmak yerine onun olmadığı anlarda sorumluluk alacak biri çok önemli. Henry Domercant aslında Türkiye’nin yabancı olmadığı birisi. Kazanma içgüdüsü, skorer kimliği ile birleşince potansiyelinin üst sınırı için kesin konuşmak imkansız.

Belki de bu transfer döneminin ‘eh’ transferi ise Jamont Gordon. Konuşulan paranın çok altında bir oyuncu olduğunu söylemek haksız sayılmaz. Fakat topa baskı yapabilmesi, ortalamanın üstünde şut tehdidi olan her kısa gibi kalitesiyle orantılı olarak fiyatı da artıyor.

Peki bu transferler ne değiştirecek? Mahmuti döneminden kalan basketbolu bu sene parkede görmek çok zor olacak Galatasaray taraftarı için. Büyük ihtimalle Abdi İpekçi’deki CSKA Moskova maçı gibi bir karşılaşma sezon boyu oynamayacak ama aynı salondaki Antalya Büyükşehir Belediye mağlubiyeti de olmayacaktır. Geçen senenin aksine hücum opsiyonları inanılmaz artmış durumda sarı-kırmızılılarda. Hawkins-Domercant ikilisi pek çok Euroleague takımının bile kıskanacağı bir potansiyel vadediyor. Lig için ideal beş, Jamont-Domercant-Hawkins-Dudley-Furkan, hem kalıp hem de hücum-savunma dengesi olarak üst seviyede. Furkan belki ‘undersized’ olarak gözükse de Ataman’ın onun genişlemesi için çaba sarf ettiği biliniyor. Bu beşe kenardan Cenk, Engin, Macvan, N’Dong, Ender, Göksenin’in katılacağı düşünülünce geçen sene Beşiktaş ile 7 kişilik rotasyona düşmek zorunda kalan Ataman’ın aynı durumdan kaçındığı görülebiliyor.

Galatasaray taraftarı belki de en zor senesini geçirecek basketbolda. Hayatı boyunca İpekçi’ye uğramamış binlerce yeni taraftar kazandıran bir takımın nedenleri halen belirsizliğini koruduğu bir şekilde dağılması mantıksız gelebilir. Fakat bu sezon Galatasaray’ın üst sınırı çok yukarlarda bir takımı var.

Ergin Ataman’ın dediği gibi üç kupanın da favorilerinden biri Galatasaray. Elde resmî maç verisi olarak sadece üç karşılaşma olsa da sarı-kırmızılı taraftarları heyecanlandırabilir bir performans sergilediler. EuroCup’ın ilk tur grubu oldukça zor da olsa Galatasaray’ın üst tura çıkması sürpriz değil gerekliliktir. Anadolu Efes ve Fenerbahçe’nin son yıllardaki en iyi kadrolarıyla girdikleri sezonda, Beşiktaş’ın Erman Kunter ile formda başlaması belki lig için sarı-kırmızılılar zorlayacaktır ama play-off zamanı Ergin Ataman ile şampiyonluğa ulaşmak çok daha kolay olacaktır.