VAZGEÇMEMEK

Gözünü açtığında hastanedeydi. Yanı başında eşi Daniela vardı. Kendisini uyandıran da oydu. Son birkaç günü hatırlamıyordu fakat neden hatırlamadığının ve neden orada olduğunun az çok bilincindeydi. Daha önce de büyük kazalar atlattığı olmuştu fakat bu seferki en kötüsüydü. Her iki bacağını da kaybetmişti. Yine de ölümden döndüğü için kendini şanslı sayıyordu.

Yarış pilotu olmak çocukluk hayaliydi. Karting serilerinde geçirdiği birkaç yılın ardından İtalya F3 Şampiyonası'nda boy göstermeye başlamış ve 1990 yılında, şampiyonadaki üçüncü sezonunu puan tablosunun ikinci basamağında tamamlayarak dikkatleri üzerine çekmişti. Ertesi yıl Uluslararası F3000 Şampiyonası'nda aynı başarıyı tekrar etmekle kalmayıp Formula 1'e de adım atmıştı. Formula 1'in çaylak takımı Jordan, kendileri adına yalnızca Belçika'da piste çıkan ve o yarışın hemen ardından Benetton'un yolunu tutan Michael Schumacher'in yerini dolduracak bir pilot arayışı içerisindeydi. Takım patronu Eddie Jordan, o sırada F3000 serisinde harikalar yaratmakta olan Alessandro Zanardi'nin performansına kayıtsız kalmamış ve İspanya GP'sinden hemen önce sezonun son üç yarışı için koltuğu kendisine emanet etmişti.

Büyük umutlarla başladığı Formula 1 kariyeri pek de parlak ilerlememişti. 1994 sezonu sona erdiğinde hayallerinin oldukça uzağındaydı. Jordan adına çıktığı üç yarışın ardından Benetton için test pilotluğu yapmış, Minardi ve Lotus takımları adına yarışma şansı bulmuş fakat 1993 yılında Brezilya'da altıncı olarak hanesine yazdırdığı bir puan dışında kayda değer bir başarı elde edememişti.

1996'da şansını CART serisinde denemeye karar vermiş ve Amerika'nın yolunu tutmuştu. Çizdiği tablo, Formula 1'dekinin tam tersiydi. Henüz ilk sezonunda üçüncü, takip eden iki sezonda ise üst üste şampiyon olmuştu. Bu başarıların ardından Formula 1'in kapıları kendisi için ikinci kez açılmıştı fakat sonuç yine hüsrandı. 1999 sezonu sona erdiğinde Williams takımı 35 puan toplamıştı ve bu 35 puanın tamamında takım arkadaşı Ralf Schumacher'in imzası vardı. Tatsız geçen Williams macerasının ardından Formula 1 defterini tamamen kapatmış ve 2001 yılında rotasını bir kez daha Amerika'ya, CART serisine çevirmişti.

Eylül ayının 15. günü, sezonun 15. ayağı Dresden yakınlarındaki Lausitzring'de start almıştı. Yarışa 22. sıradan başlayan Zanardi rakiplerini bir bir geride bırakarak liderliğe kadar yükselmiş ve damalı bayrağa 13 tur kala galibiyetle arasındaki son engeli geride bırakmak üzere pite dalmıştı. Pit çıkışında ise aracının kontrolünü kaybetmiş ve spin atmaya başlamıştı. Ardından büyük bir gürültü ve seyircilerin çığlıkları... Hatırladığı son şey buydu.

Eşinin sesiyle uyanmıştı ve hayattaydı. Kalbi atmaya, gözleri görmeye, beyni komut vermeye devam ediyordu. Madem ki hayattaydı, o zaman yaşamaya kaldığı yerden devam etmeliydi. Hem fiziksel hem de zihinsel olarak tekrar sağlığına kavuşmak için uzun bir rehabilitasyon sürecinden geçti ve kazadan yaklaşık bir buçuk yıl sonra, 2003 yılının Mayıs ayında, o talihsiz kazanın yaşandığı yerde pistlere geri döndü. Aslında bu dönüş duygusal bir dönüştü. O günkü CART yarışından hemen önce kendisi için özel olarak tasarlanmış bir araçla piste çıkan Zanardi, bir buçuk yıl önce tamamlayamadığı 13 turu sembolik olarak tamamladı.

Belki resmi bir sürüş gerçekleştirmiyordu fakat tur zamanları herkesi şaşırtmıştı. Ciddi bir kaza neticesinde her iki bacağını da kaybetmiş ve bir buçuk yıldır direksiyona elini bile sürmemişti. Ayrıca gazı ve freni eliyle ayarlamak zorundaydı. Dolayısıyla aracı yepyeni ve alışık olmadığı bir sürüş tekniği ile idare etmesi gerekiyordu. Bütün bunlara rağmen sıralamalarda ilk altıya girecek kadar hızlıydı. Bu performansın üzerine yalnızca sembolik bir dönüş yapmakla yetinemezdi.

Aynı yıl kendisi için özel olarak tasarlanmış bir araçla Avrupa Binek Otomobiller Şampiyonası'nın son iki yarışında BMW adına mücadele etti. Bu özel araçta gaz pedalı direksiyonun arkasına yerleştirilmiş ikinci bir simit şeklindeydi. Zanardi gaz kontrolünü bu simidi parmaklarıyla direksiyona doğru çekerek sağlıyordu. Fren pedalının yeri değiştirilmemişti. Yarış sırasında günlük hayattakinden farklı bir protez kullanan İtalyan pilot, kendi tasarımı olan bu protez aracılığı ile fren pedalı üzerinde rahatlıkla hakimiyet kurabiliyordu. Debriyaj ise vites kolunun üzerindeki bir tuştan ibaretti. Vitesi değiştirmeden önce tuşa basması yeterliydi.

2004 yılını da aynı seride geçiren Zanardi, 2005 yılından itibaren kariyerine Dünya Binek Otomobiller Şampiyonası'nda devam etti. 2009 sonuna kadar bu seride mücadele eden tecrübeli yetenek, bu süreçte biri 2006 yılında İstanbul Park'ta olmak üzere dört kez zafere ulaştı.

2009 yılının ardından motor sporlarından emekliye ayrılan Zanardi, "yarış" kariyerini ise sona erdirmedi. Tekerlekli sandalye kategorisinde sırasıyla 2009 Venedik Maratonu'nu ve 2010 Roma Şehir Maratonu'nu kazandı. 2007 yılında başladığı el bisikleti sporunda kısa sürede milli takım seviyesine kadar yükseldi ve 2012 Londra Paralimpik Oyunları'nda ülkesini temsil etti. Oyunları iki altın ve bir gümüş madalya ile noktaladı. Dört yıl sonra Rio'da koleksiyonuna iki altın ve bir gümüş madalya daha ekledi. Olimpiyat başarılarının yanı sıra el bisikletinin çeşitli kategorilerinde dünya şampiyonlukları da bulunan İtalyan sporcu, 2014 yılında Ironman Dünya Şampiyonası'na katılarak triatlonda da şansını denedi ve mücadelenin koşu etabında tekerlekli sandalye, bisiklet etabında ise el bisikleti ile boy gösterdi. 2018 yılında Ironman'e ikinci kez katılan Zanardi, bu defa yalnızca şansını denemekle kalmadı ve engelliler kategorisinde dünya rekoru kırdı.

Büyük bir travma yaşasa da aldığı her nefesin kıymetini biliyordu ve asla pes etmedi. Nefes aldığı sürece hayat devam ediyordu ve devam etmeliydi. Mücadelesi ile herkese örnek olan Zanardi, 2020 yılının Haziran ayında ne yazık ki ciddi bir kaza daha geçirdi. İdaresindeki el bisikletiyle yokuş aşağı giderken önüne çıkan bir kamyona çarpan Zanardi, ağır yaralı olarak hastaneye kaldırıldı. Daha önce bir kez hayata tutunmayı başaran Zanardi, dileriz ki bu başarıyı bir kez daha gerçekleştirir.