Günün Tarihi: Bir zamanlar

Yıllar önceydi. Senenin ilk gününe yorgun başlamıştım, birçokları gibi. Açık televizyon karşısında kendime gelmeye çalışırken, bir de ne göreyim futbol maçı var. Karşılaşmanın canlı oynandığına ihtimal veremediğimden, hemen bilgisayara davranmıştım.

İngiltere’deki "Boxing Day" geleneğinden bihaberdim o zamanlar. Yok efendim kısacık bir zaman diliminde bir zamanlar işçi sınıfının tek eğlencesi olan futbolcular, milyonları eğlendiriyormuş. Tabii bilmiyordum. Yayınlar deseniz, pek doyurucu de değildi o senelerde.

İnternete sarılmış, Ada’da yılın ilk gününde de 22 adamın bir topu kovalayabildiğini öğrenmiştim. Fakat sadece futbolun beşiğinde mi?

Mikrofonlarımız önce Halit Kıvanç’ta:

“1961 yılının ilk maçı, yılın ilk günü oynandı, İstanbul'da Mithatpaşa Stadı'nda... Galatasaray, Beşiktaş'ı 1-0 yenerken, maçın sonucunu belirleyen Bahri'nin golünü anlatmıştım radyoda...

Tam bir yıl sonra... 1962 yılının ilk maçı, yine yılın ilk günü oynandı. Yine İstanbul Mithatpaşa Stadı'nda... Ve yine Galatasaray 1-0 kazandı. Golü de yine Bahri attı. Tek fark, bu kez Galatasaray Fenerbahçe'yi yenmişti.

Sonraki yıllarda 1 Ocak günü iki maç naklettim. 1966'nın ilk günü Beşiktaş'ın Hacettepe'yi 1-0 yendiği karşılaşmayı... 1967'nin ilk günü de Fenerbahçe'nin Beşiktaş'ı 1-0 mağlup ettiği maçı...”

1 Ocak 1962’de ezeli rakipler Fenerbahçe ile Galatasaray, Mithatpaşa Stadyumu’nda kozlarını paylaşıyordu. Yarım asır evvel yeni yıla nasıl girildiği ayrı bir yazı konusu olsa gerek, lakin derbi senenin ilk saatlerinde oynanıyordu. Saat 13.45’te başlayan mücadelede Bahri’nin golüyle gülen sarı-kırmızılılar, puan farkını artırıp liderlik koltuğuna iyiden iyiye kuruluyordu.

Tatsız geçen karşılaşmadan sonra Kahraman Bapçum, büyüklerin kalemini kırmıştı: “Bize şimdi utanmak düşüyor... Hepimiz ve hepiniz adına utanmak düşüyor bize... Tuttuğu ve sevdiği takımın beceriksiz görünüşüne kızıp, sebepsiz yere hakeme küfreden taraftar adına utanıyoruz... Elli küsur yıldır spor sahalarında şerefle taşınmış bir formayı böylesine âciz duruma düşüren yetiştiriciler ve idareciler adına utanıyoruz... türk spor tarihinin yetiştirdiği müstesna kıymetler olarak şöhretin zirvesine taht kurup kendisine hayran olan taraftarları ile alay edercesine sahada dolaşan futbolcular adına utanıyoruz... Türk futbolunun kaderine hükmeden iki ezeli rakibin gösterdiği inanılmaz seviye düşüklüğüne bakıp topyekün türk futbolu adına utanıyoruz... “